مـــا از ازل بـه طــالــع خــود بدســتاره ایـــم
یک خـود پرســت مـلت صــد پــاره پـاره ایم
از مـــا شراب وحـدت و مـستی دگــر مخواه
از بـس کـــه مـا به طــینت خــود بدگذاره ایم
پـائـیـن نیآمـــدیـم ز کــــوه غـــــرور خــــود
مــا را کـسی نــگفت کــه آخـر چــه کاره ایم
نی یــار یــار مـاست نــه دشـمن رقــیب مــا
ما خـود به جـان خرمن خود یک شـراره ایم
از تــخم کــیــنه، مـا ثـمر خـون گــرفــته ایم
پشــون و تاجـکیــم و گــرهـــم هـــزاره ایــم
در جـــادۀ نـــفـاق بـــه مــا کـــس نمی رسد
دنیــا پیـــاده مـــی رود و مـا ســـــواره ایــم
از مـا شــریف تـــر نبــــود در جــهان ولــی
در وقـت چـور منـــتظر یــک اشـــاره ایــــم
یک مشـــت خــاک گشت وطــن از کمال ما
بـــر افــتــخار کــردۀ خــــود در نـظاره ایــم
غیرت همــین بــس است کــه در قلــب آســیا
یک تک درخت خشکه به یک دشت خاره ایم