شقاوتی که پس ازحزب خلق و پرچـم کرد
گــــروه بی ســـر، تنظـــیم نا منــــظم کرد
درنـــده خویی شــان بود آنچنان که مپرس
ندیــده باشی که دیــوی بـه جــنس آدم کرد
بـه خـــدعه برد یکی چــوکی ریــاسـت را
به اخذ و جر دگری کسب صدراعظم کرد
یکــی به جمـعیت خلق بـسـت چــشم امید
دگــــــر نیــاز به آدم کشــان پرچــم کــرد
بــــه تحــــفۀ لقـــــب خـــالد ولــید، دگـــر
تــلاش و تکـــیه به جــمعیت گلــمجم کرد
به نام پاک مجــاهد، فرشــته هــای نـجات
دو ســه معامله گر، چور و ظلم پیهم کرد
اساس وحــدت و الفــت بهم زدند بــجـنگ
به شــیوه ای که برادر ز همدگر، رم کرد
شر و فــساد چــنان شد ز دست دو زخیان
وطــن کــه بود بهــشت برین، جـهنم کرد
رســـید فتـــنه بجــایی کــه زیر نام خدای
خـلاف امر خــدا، کار واجــب الــذم کرد
اسیر شکـوه ز هــریک بــجا بــود، لیکن
ز یاد کــس نــرود، آنچه صدراعظم کرد