| | شاعر: زبیر واعظی | تاریخ نشر: 6/3/2017 12:00 AM |
| | این چه عصریست كه هر روز بتر می بینم |
این چه عصریست كه هر روز بتر می بینم
عالمى غرقه به خوناب جگر می بینم
من ازین غایله درمانده و حیران یك سو
وان طرف ملت و خاكم به خطر می بینم
اوزبیك و تاجیك و پشتون و هزارۀ وطنم
غرق تبعییض و تعصب به دگر می بینم
اینهمه قاتل و جانى كه وطن كرده خراب
مالک قصر و هم عمامه به سر می بینم
تا كه این بیخردان موقف و كرسى گیرند
كوشش عاقل و دانا به هدر می بینم
ریش تزویر چه لازم كه گذارند تا ناف
همه شان عاری ز تقوی و هنر می بینم
تا كه حرف دلشان خوب رسانند به حریف
چشم پر خون و تفنگ ها به كمر می بینم
سرنوشت ساز شده باز بم و راکت شان
خلق بى چاره ى خود، در پس در می بینم
آنکه نه خورد، نه دزدید، نه كشت و نه گ
رفت این زمان بین! همه محتاج به خر می بینم
گر چنین است روان كشتی به دریای زمان!
همه را غرقه به گرداب خطر می بینم:
"ابلهان را همه شربت ز گلاب و قند است
قوت دانا، همه از خون جگر می بینم"
"واعظى" مردم ما سخت زمین گیر شده
كاین فضا را همه تسخیر بشر می بینم
" حافظ " آن پیر خردمند چه خوش فرموده
" طوق زرین همه در گردن خر می بینم "
| |
| |
|
|