بخش آغازین نوشته قبلی را، که خدمت استاد گرانقدر، معروفی صاحب تحریر شده بود، بعد نشر خواندم. خیلی گنگ و نامفهوم بود. آنقدر، که خود خندیدم؛ و آن هم چه خندیدنی! مقصود اما، این بود:
آیا ما اجازه داریم در نوشته هایی که شکل نوشتاری دارند، اشکال گفتاری زبان را مدغم کنیم یا نه؟ اگر بلی، چه گونه، در کجا و تحت چه شرایطی، و اگر نه به چه دلیلی؟
قبلا" ابراز ممنونت و مدیونیت می کنم!
