دوست گرانمایه سدید عزیز را درود،
پیش از اینکه سؤ تفاهم ایجاد شده را رفع کنم، برای شما عنیمت بزرگ و فرهمند گرامی صحتمندی و سلامتی آرزو میکنم. این دوست شما اساساً از ناخوشی دامنگیر شما مطلع نبودم. بنابر این روی سخن من همانطوری که فحوای کلام بر میامد، شما و یا هیچ یک دوست خیرخواه و نیک سرشت من نبوده و نیست. واژه الزایمر فرنگی همانطوری که اطلاع دارد امروزه بیشتر در نبشته ها به چشم میخورد و مقصود نویسندگان اشاره به «از دست دادن حافظه سیاسی کسان» است نه خود بیماری که بیمار تقصیری در آن ندارد. بعلاوه در نزد من شما از کمال زیرکی و ذکاوت منحصر به فردی برخوردار هستید که زبان هر آنکه اهانتی به شما روا میدارد، لال باد.
