جناب محترم عباسی صاحب!
سلام و احترامات حضور تان تقدیم است. سؤال شما مبنی بر اینکه: «آیا واقعاً توافق نامۀ دوحه یگانه عامل سقوط جمهوریت بود؟» یک سؤال معقول است. اما عنوان حکومت "سقوط یافته" مکمل ذکر نشده است. نام مکمل "جمهوری اسلامی افغانستان" که در طول بیست سال علاوه از نا لایقی و دست نشاندگی توسط قدرت اشغالی، قهرمان فساد در ادارۀ کشور نیز شناخته می شده است. رهبران قراردادی استخدام شده از جانب قدرت بزرگ اشغالگر را "گروپ مسلح افراطی دینی" برسمیت نمی شناخت. صرفنظر از فعالیت های مخفی احتمالی قدرت بزرگ در هر دو جانب حقایق و واقعیت های زیادی را ممکن از انظار عامه پوشیده نگه داشته باشند که در تشخیص نسبی نزدیک به حقیقت باید غیر مؤثر نبوده باشد. وقتی در طی سالها حس بی اعتمادی نسبت به عاملین و اعمال آنها وجود داشته است، حال باید دقت شود که در تشخیص به اظهارات مستخدمین، قیمت زیاد داده نشود. سرنوشت این "جمهوریت غیر جمهوری" در همان لحظات رقم خورد که قدرت بزرگ تصمیم گرفت تا پای عسکر خود را ازین کشور بکشد. وقتی "جمهوری فاسد" محتاج ادامه کمک های همه جانبه بوده و اقلاً سه ماه قبل نل های سابق کمک ،خشکانده شد، یک امر طبیعی است، که توافق "دوحه" فقط راه بیرون رفت "قدرت بزرگ" را هموار ساخته است، نه اینکه مسائل حل شود. مردم ما بیست سال در تحت حاکمیت "جمهوری اسلامی" که باز هم بر دولت "دینی" تکیه کرده بود و هم از "مقابلۀ طالب" علیه آن صدمه دیده و رنج کشیده اند، حال تلاش محسوس است که اذهان عامه با افسانه ها و اظهارات مستخدمان معاشخور و مرموز مصروف نگهداشته شود. والسلام. یوسفی از آلمان.
