جناب محترم الله محمد خان!
نخست سلام ها و احتراماتم را بپذیرید. ازینکه این چند سطر کوتاه را خوانده اید، خرسند ام. اختلاف نظر که به سطح اختلاف نظر بماند، یک امر طبیعی است و از اختلاف نظر هم بدین سبب بیم ندارم، و شناخت و رفتارم را در مناسبت با انسان تغییر نمی دهد. اگر انسان خود صادق باشد خود ممکن درک کرده بتواند که در گذشت زمان, ممکن در یک تصور، تغیری را احساس کند و به اصطلاح معمول در هیچ نتیجگیری و برداشت در تابعیت زمان، نمی تواند حرف نهائی را گفته بتواند. کرامت انسان نزد من ثابت است. با وجودی که یکدیگر را ندیده ایم و شخصاً نمی شناسیم، ممکن به یکدیگر نه ضرر و نه هم منفت فردی رسانیده باشیم. مطمین باشید که احترام به فرد و شخصیت شما هم نزدم، محفوظ است. هنوز هم درین متن کوتاه اشتباه تایپی موجود است. با احترام، یوسفی.
ښاغلی جهانی صاحب سلام!
ما هم د ښاغلی ... متن چی ستاسو د لیکنی په اړوند چی په دری ژبه لیکلی وه ولوستله. خو ما خپله مثبته نتیجه ځینی واخستلای سو. پدی هم ګوندی خبر و اوسو چی د تأریخی وقایعو او قیصو په اړوند مختلف تصور او ادعاګانی به وجود لری، چی هر یو به خپله لاس راوړنه ولری، یا په خپله به ځان راضی کړی او یا نا راضی وی. زه نه غواړم چی ستاسی نظر رد کړم، خو زه د هیڅ چا څخه دا غوښتنه نسم کولای، چی د بل چا څخه، غوښتنه ولرم چی داسی ولیکی، چی حتمی به زما په طبع وی. دا چی د ابراهیم د زامنو لکه اسحاف او یا اسمعل قصی د اوسنی انسانانو د ژوند سره به اړیکی ولری او که نه، زه نه پوهیږم او ما ته هم مطرح نده. لیکن دا امکان به موجود وی چی، یو انسان په اقتصادی چارو کښی بریالیتوب و ښیی، کیدای سی چی مذهبی وی او یا غیر مذهبی. که «یهودی» وی، او یا نه. پدی کی به هم ثبوت دا نه وی، چی دا چی دی «یهود» وو، نو د سرمایی خاوند سو. او همدا رنګه، دا چی یو څوک مسلمان وی او د پیسو خاوند وی، نو د همدی «اسلام» له برکت څخه د شتمی خاوند سوی. پریږدو چی هر څوک، د خبری حق ولری. دا چی بل څوک په پوهیږی یا نه پوهیږی، دا بله موضوع ده. په درناوی. یوسفی د جرمنی څخه.
