بررسی رابطه میان «حقیقت» و «سیاست» که دوکتور ارجمند ما، محترم محمد اکبر یوسفی، در بخش ۶/۶ مقاله «آرینت: حقیقت و سیاست، مطالعۀ علمی و فلسفی» به آن پرداخته است، تبین حقیقتی است که بیشتر نادیده گرفته می شود. این که «حقیقت»، در مقابل «سیاست»، اغلب در حالت تضاد و مواجهه قرار دارد، موضوعی است که در این نوشته به خوبی مورد تأکید قرار گرفته است.
دوکتور یوسفی، در حالی که بر اهمیت مؤسسات آموزشی و تحقیقاتی در حفظ و ترویج حقیقت تأکید دارد و نقش این مؤسسات را در مقابل فشارهای سیاسی و اجتماعی بررسی می کند، به نقش تاریخ و روایت های تاریخی در شکل گیری فهم ما از حقیقت و سیاست نیز اشاره می نماید. او بر ضرورت شناخت صحیح و عینی از وقایع تأکید می ورزد و در نهایت، سیاست را به عنوان یک بازی قدرت و منافع معرفی می کند که در آن حقیقت اغلب قربانی می شود؛ اما باور دارد که در پیگیری و حفظ حقیقت، راهی برای برقراری عدالت و ایجاد تغییرات واقعی وجود دارد.
و این باور، همان چراغ راهی است که می تواند در تاریکی های سیاست، راه حقیقت را روشن نگه دارد و به ما یادآوری کند که هرچند میدان سیاست پر از مخاطره است، اما حقیقت همیشه در مسیر مقاومت و استقامت، پیروز خواهد شد.
با احترام
