پیشنهاد دوستانه به جناب محترم "احمد فواد ارسلا"، در رابطه با کاربرد اصطلاح "ابتذال شر" که در مقالۀ ایشان به ارتباط عنوان "کتاب هنا آرینت" بکار رفته است. اینجانب که از مدتی با علاقمند، آثار او را می خوانم و یک مقاله زیر کار دارم، ترجیح داده ام که عنوان مقاله را "ابتذال شیطان" تعیین نمایم. بدون اینکه به محتوای مقالۀ ایشان چیزی بگویم، به اجازۀ همه، همین چند سطر را ازین طریق تقدیم می دارم.
"هنا آرینت" به عمر ۶۹ سالگی در سال ۱۹۷۵م وفات یافته است. بحران افغانستان که با سقوط رژیم سلطنتی، بدون خونریزی، نخست در سال ۱۹۷۳م آغاز یافته و در سال ۱۹۷۸م با حرکات خونین توسعه و تعمیق یافته است، در همان سال ۱۹۷۸م دو سال از مرگ او می گذشت. پس از مرگ او تمام دنیا او را فیلسوف می نامند. اما خود او، خود را با وجود اینکه فلسفه تحصیل کرده بود، خودش را در جمع فیلسوفان حساب نمی کرد. و می گفت که به حیث زن مناسب نمی دانسته است که بر مرد ها، امر صادر کند. حتی خود را با کلمۀ کهنه «مٌد» نسبت می داده است. او خود را تیئوریسن سیاسی می دانسته است، زمانی که پس از سالیان مهاجرت به حیث پروفیسر مقام حاصل می دارد. خلاصه اینکه در جمع فیلسوف ها، نمی دانسته است. حتی برین عقیده بوده است، که او می خواسته است، بفهمد و خودش را با تحلیل های سیاسی مشغول ساخته است. آثار او پنجاه سال پس از مرگ او هنوز هم چاب می شود. او تأکید می نموده است، در پهلوی هر نظر سیاسی همواره، نظرات مختلف و متفاوت وجود می داشته باشد. هر مخالف نظر یک انسان دیگر، حتماً حق به جانب نیست. یکی از فزیکدانان نامدار و فیلسوف مبارز برای صلح «کارل فریدریش فن وایسزیکر" می گفته است، که یک "فلسه" در وقت و زمانش ساختة می شود. و آنوقت فلسفه بوده می تواند که آنچه را که انسان در همان وقت و زمان درک می کند، و در ذهن سپرده بتواند، یک فلسفۀ همان لحظه می شمرده است. او می گفته است، که برای گذشته فلسفه نمی توان ساخت، زیرا در گذشته نیستیم و فلسفه برای فردا هم نمی توانیم بسازیم، زیرا هنوز نمی توانیم بفهیم که فردا چه خواهد شد. با احترام. یوسفی.
