آفرین بر قلمش، هرکه حقیقت گوید!!!
در طیف نویسندگان اگر نظر انداخته شود، سه گروه را میتوان متبارز ساخت:
۱ ــ آنان، که مینویسند و نمیدانند، که چه مینویسند و چه باید بنویسند. اینان "گروه خنثی" هستند!!!
۲ ــ کسانی، که مینویسند و آگاهانه مینویسند، اما حقایق را میپوشانند؛ این گروه "خشره نویس" هستند و سخت "حقیقتکُش"!!!
۳ ــ گروه سوم، کسانی اند، که میدانند، چه مینویسند و میدانند چه بنویسند؛ اینان بدون کوچکترین "ترس و لرز"، حقایق را به میدان می اندازند!!! من این گروه را "سره نویس" مینامم و "حقایق شعار"!!!
مقالۀ «قدرت و استبداد» از قلم نویسندۀ آگاه و حقیقتگوی، "استاد باری جهانی" در همین گُل صبح از نظرم گذشت و چشمم را روشن ساخت و روزم را منوَّر.
"حافظ شیرازی" ضمن غزلی فرماید:
نــــرگسِ مستِ نــــــوازشکُــــنِ مردمدارش
خونِ عاشق به قدح گر بِخورد نوشش باد!!!
با الهام از مصراع دوم این بیت، عنوان این تبصره در نظرم مجسَّم گشت، که:
«آفرین بر قلمش، هرکه حقیقت گوید!!!»
من این مصراع را نثار مقالۀ "استاد باری جهانی" میکنم، که با شهامت بی نظیری حقایق تأریخی را به میدان انداخته است.
واقعاً چقدر دردناک است، که ملتی «قهرمانان و خدمتگاران واقعی» خود را "جاسوس" خطاب کند!!!
خداوند در کلام الله شریف از "ظلّام" و "کَفور" سخن رانده است؛ و:
ــ "ظلّام" به کسی گفته شود، که در "ظلم کردن" نظیر نداشته باشد!!!
ــ و "کَفور" به کسی اطلاق میگردد، که در "پوشاندن حقایق" راهِ اغراق را پیماید!!!
کسی از مدتی سلسله مقالاتی را به نشر میسپارد، و هدفش فقط و فقط اینست، تا "سپهاسالار نادرخان" و خاندانش را "جاسوس انگریز" ثابت بسازد؛ و عجب است، که:
همین "خشره نویس حقایقکش" جهت نگارشِ این "سلسلۀ دنباله دار"، از "آرشیف استخبارات استعمار انگریز" استفاده میکند؛ من این نویسنده را «ظلّام کفور" مینامم؛ خداوند هدایتش بکند!!!
اگر "سپهسالار نادرخان" و برادران قهرمانش ــ دو بار ــ به داد افغانستان و مردم ما نمیرسیدند، معلوم نبود، که به چه سرنوشتی گرفتار میشدیم؟؟؟
با محبت فراوان خدمت "استاد جهانی صاحب" او په درناوی
(خلیل معروفی ــ جرمنی ــ ۱۳ دسمبر ۲۰۲۳)
