فرید سرپرست خانواده ۲۲ نفری و یکی از آسیب دیدهگان زلزله ۳۱ ماه اگست در منطقه چلس ولسوالی چوکی ولایت کنر است.
او روز پنجشنبه به رادیو آزادی گفت که با سرد شدن هوا بیماریها در خانوادۀشان افزایش یافته و زندهگی زیر خیمه برایشان بسیار دشوار شدهاست.
فرید میگوید که در حال حاضر نیازمندی جدی به کمک از سوی حکومت و مؤسسات بینالمللی دارند: "هوا بسیار سرد است، هیچ گذاره نمیشود، یک طفل من مریض بود دیروز پیش داکتر بردم، ۳،۵۰۰ افغانی را برایش دوا گرفتیم، امروز باز دوباره به همان حالت شده، باز پیش داکتر آوردیم خدا کند که خوب شود، اینجا مشکلات بسیار زیاد است، ما میخواهیم که برای ما سرپناه ساخته شود."
فعلاً زمستان رسیده و در خیمه زندهگی برای ما بسیار دشوار شدهاست، زندهگی زیر خمیه سپری نمیشود، ما فرزندان خردسال داریم که سینهوبغل شدهاند.
نیک محمد باشندۀ دره دیوه گل ولایت کنر یکی دیگر از آسیب دیدهگان زلزله نیز شکایت مشابهی دارد: "فعلاً زمستان رسیده و در خیمه زندهگی برای ما بسیار دشوار شدهاست، زندهگی زیر خمیه سپری نمیشود، ما فرزندان خردسال داریم که سینهوبغل شدهاند، اگر ما زمستان اینجا بمانیم با مشکلات زیاد روبهرو خواهیم شد، کودکان ما خواهند مرد، بخاطریکه همین حالا شدید زکام شده و سینهوبغل هستند."
آنان میگویند در کنار بیماریهای مختلف دیگر بیشتر آسیب یدهگان از تکالیف روحی و روانی نیز رنج میبرند.
این درحالیست که سازمان داکتران بدون مرز (ام اس اف) تازه گزارش داده که مردم در مناطق زلزلهزده در شرق افغانستان با نزدیک شدن فصل زمستان با افزایش ناامیدی و افسردهگی روبهرو هستند.
در گزارشیکه روز چهارشنبه «۱۲ نوامبر» در وبسایت این سازمان نشر شده، «ام اس اف» اعلام کرده که زلزلۀ اخیر در ولایت کنر هزاران نفر را در وضعیت آسیبپذیر قرار داده و بسیاری از بازماندهگان اکنون در کمپهای موقت و در شرایط سخت زندهگی میکنند.
داکتران بدون مرز این فاجعه را یکی از مرگبارترین زمینلرزههای یک دهه گذشته در افغانستان خوانده و افزوده که هزاران خانواده آسیبدیده آواره شدهاند.
این سازمان گزارش داده که حدود ۸،۰۰۰ نفر که در دو کمپ در ولسوالی نورگل ولایت کنر زندهگی میکنند، از آسیبهای روانی و ناراحتیهای روحی رنج میبرند.
ناهیده نور، یکی از داکتران سازمان داکتران بدون مرز در کنر گفته "صدای زلزله و صحنههای ویرانی هنوز در ذهن بازماندهگان طنینانداز است".
