این نوشته را بتاریخ سیزده دسمبر سال ۲۰۲۰ در صفحه فیسبوک خود نوشته بودم.
اعظم رهنورد زریاب از شروع فاجعه ۷ ثور ۱۳۵۷ تا روز فوت ایشان ، سال ۱۳۹۹ یک جمله را هم بر ضد جنایات روس و حزب دیموکراتیک خلق و پرچم نه نویشت. وی در این مدت مانند لطیف پدرام ، قوی کوشان، محتاط ، خلیلی و یک عده پشتونهای جناح حزب دیموکراتیک خلق به موضوعات تفرقه افګنانه بین اقوام برادر ساکن افغانستان دامن زدند. رهنورد زریاب عضویت KGB داشت , همچنان وی عضو علی البدل کمیته مرکزی حزب پرچم و معین وزارت اطلاعات و کلتور بود،
شخصیت انسان را نه شعر نه اهنګ و نه هم داستان نویسی میسازد، ان عده شاعران ، نویسندګان و اهنګ سرایان که حس وطن دوستی همزیستی با همی نداشته باشد. رنګ یی ورک کړه. نه باید مورد احترام قرار ګیرد. سلیمان لایق و بارق شفیع هم شاعران بودند. ناشناس فطرت و خان قرباغی هم خواننده های اند. دو سه رهبر جهادی هم نطاقان خوب اند. تره کی هم یکی دو ناول روسی را بنام خود زده.
من شخصیت شخص را از روی اعمال وی قضاوت میکنم نه از روی اهنګ. شعر و داستان نویسی.
در دوران حاکمیت حامد کرزی و داکتر اشرف غنی ، رفتن به عیادت مریضان اعضای سابق حزب خلق و پرچم ، و دفن نمودن اجساد انها به مراسم شاندار نظامی، رفتن به قبور شان و امر اعمار و ترمیم مقبره انها به یک مود در حکومت های فوق مبدل ګردیده بود. اقای کرزی محمود بریالی را به مراسم شاندار دفن نمود، اشرف غنی ، جنرال نبی عظیمی را ، اقا عبدالله عبدالله زریاب رهنورد را ، همچنان اقایان امر الله صالح و حمدالله محب قبر داکتر نجیب را میساخت . پس در این چهل چند سال ملت ندانیست که کی سلامت و کی ملامت بود. از اینګونه اعمال غیر مسولانه جهادیان و دیموکراتها بوضاحت بر می اید ، که نه جهاد یک عده مجاهدین جهاد بود و نه ګرم شه لا ګرم شه های دیموکراتیک ها. دیموکراتیک بود..
زریاب ، واصف باختری اپرچونیستهای بودند. انها مانند دانه ماش هر طرف لول میخوردند. انها نه پرنسیپ داشتند نه بنام عزت چیزی را میشناختند. به انها این مهم نه بود که کی بمردم خدمت کرده و کی وطن را ویران . ای کاش اقایون زریاب رهنورد و واصف باختری در راه سالم اذهان مردم را بخاطر همبستګی وحدت همزیستی باهمی تنویر می نمود نه اینکه تفرقه بیانداز خود را نجات ده . از بخت بد انها به خصلت خداداد که از بزرګان خود به ارث کمایی نموده بود ، زریاب و باختری ، شعر و نویسندګی را در راه خدمت به بیګانه ګان و یا اینکه چطور پول و مقام بدست ارد از ان استفاده ناجایز نمود.
ازنګاه ایدیالوژی، زریاب و باختری هیچګونه نزدیکی به افکار اسلامی؟ مذهبیون مانند ربانی و احمد شاه مسعود نداشتند. ولی روز رسیدند که افکار ستمی انها بالای انها غلبه نمود انها به پرنیسپهای دروغین وحدت ملی خود پشت کردند انهم تا روزیکه چالاندن چلاندند. ولی روزیکه دیدند که ان سلاح شان نیز زنګ زده شد باز به غرب پناه اوردند.
در قاموس سیاست اینګونه افراد را روسفیهای سیاسی ګویند.
انچه شرط بلاغت است بتو ګویم
وسلام
