جناب محترم الله محمد جان گرانقدر بعد از عرض سلام و ادای حرمت از مطالعه، توجه و تبصرهٔ تان در قبال نوشتهٔ از این قلم ابراز قدردانی کرده وصمیمانه سپاسگزارم.
تبصرهٔ تان برنوشته را کاملاً تایید کرده، از نظر من همه انواع مداخلات با هر نحو و طریقهٔ که صورت پذیرد مردود بوده و منافع ملی و همگانی کشور ما را به مخاطره می اندازد. در وضعیت «ناخون افگار» کشور ما، تقریباً همه کشور های جهان دراین همه سالهای مداخله و تجاوزات مکرراز میان عناصر نا آگاه، خاین و مخالف منافع ملی را از طریق سازمانهای استخباراتی شان استخدام کرده و عند الضرورت از این عناصر خود فروخته در پروژه های ضد ملی تا سرحد تجاوزات مسلحانه بر حریم کشور ما استفاده کرده اند. یعنی در این همه سال های پُر آشوب و جنگ تقریباً همه جهان از زبان استخبارات با متصدیان کشور ما صحبت کرده و با اقدامات استخباراتی عمل کرده اند. که در این صورت جایی برای دیپلوماسی نمانده اند و دیپلوماسی هم شدیداً از عمل و عکس العمل استخباراتی مشبوع بوده است.
اما تجارب جهانی بوضاحت بما میرساند که کشور های با موقعیت های خاص جیوپولیتیکی و جیو استراتیژیکی چو ن افغانستان آنهم با داشتن انرژی سرشار، آب، معادن و سایر ضروریات اقتصادی قدرت بالایی چانه زنی بین المللی را در شرایط رقابت های بین المللی داشته و این امر مستلزم دیپلوماتان و متخصصین کار کشتهٔ روابط بین المللی را ایجاب میکند. با دستگاه متخصص روابط خارجی و خط مشی معین سیاست های داخلی و خارجی میتوان به این امر نایل آمد تا کشور ما جایگاه خویش را هم در منطقه و هم در روابط بین المللی احراز کند، ومسئولین و متصدیان هر کشور نتواند به شیوهٔ اوباشانه برای سیاست داخلی و خارجی کشور ما خط و نشان بکشند. تا سرحدی که مسئولین صوبهٔ بلوچستان داکستان ووزیر دفاع اسبق پاکستان هدایات بمباردمان کشور ما را صادر میکنند؟!
