به تداوم صحبت در مورد مدال های کشور.
زمانیکه برای اولین بار در ویب سایت بزرگ افغان جرمن، سوانح مرحوم نور محمد کهگدای بدست نشر سپرده شد، من مطالب مربوط به مدال را که صورت کاملاً نادرست نوشته شده بود، خاطر نشان ساختم.
به تاریخ شانزده ماه جاری دسمبر، معروضه ای خدمت شاغلی عزیزاللهکهگدای، تقدیم داشتم، که تا کنون پاسخی از ایشان بدسترس قرار نگرفته است.
ضمناً توسط ایمیل از جناب محترم دپلوم انجنیر صاحب قیس کبیر خواهش نمودم که در صورت امکان، شاغلی محترم عزیز الله خان کهگدای را، به ارتباط سؤال مطروحه ام مستحضر سازند.
الیوم چشمانم به نوشته برادر و دوست والاگهرم استاد معروفی روشن شد، که در مورد، معلوماتی ارائه داشته اند، باری جهانی نیز فرمان غازی امان الله را به حضرات شوربازار بدست نشر سپرد.
سومین شخصف حسیب الله خان است که پیشنهاد نموده اند که در آینده، نشان های درجه اول و بزرگ دولتی به خدمتگاران بزرگ معارف تفویض و اعطاء گردد.
ما در کشور خود صاحب مدال های ذیل بودیم:
نشان لمر اعلی
نشان سردار اعلی و سردار عالی
نشان ستور
نشان رشتین که سه نوع است: مطلا، نکل و برونز یا برنج
نشان مطلای خدمت که پدر مرحومم با حفر کانال دشت ارچی که سی هزار جریب زمین تحت آبیاری قرار گرفت، بدان مفتخر شدند.
نشان هیواد برای اراکین عسکری اختصاص داشت.
نشان معارف که به سه کتگوری منقسم شده است: درجه اول، درجه دوم و درجه سوم.
قابل یاد آوری است، که طبق روایت یکی از دوستانم که چندین سال قبل از من از لیسه حبیبه فارغ شده بود، از طرف وزارت معارف وقت، نشان معارف را به یکی از بزرگوارترین شخصیت های معارف افغانستان یعنی جنت مکان استاد «مین» استاد زبان جنتی و ملتی پشتو اهداء گردید، ولی مرحومی در اجتماع بزرگی که بدین مناسبت ترتیب شده بود فرمودند که:(ما د افغانستان معارف ته څه خدمت کړی دی چی د داسی نشان مستحق وګرځم؟
زه د پوهنی وزارت د مشرانو نه مننه کوم چی ماته یی دا نشان اهداء کړیدی، خو څرنګه چی په خپل ځان کی دا لیاقت او اهلیت نه وینم، په ډیر احترام سره دا لوړ نشان بیرته د پوهنی وزارت ته تقدیموم.)
به ارتباط پیشنهاد حسیب الله خان باید عرض شود، که برای اهل معارف مدال های معارف و مدال پوهنه و مدال هنرومدال مینه پال وجود داشت.
هم چنان برای امور صنعتی مدال «صنعت» نیز وجود داشت.
آنچه من بدان باورم، مرحوم کهگدای طوریکه در فوتوی مبارک شان دیده میشود، مؤفق به اخذ نشان درجه سوم مملکتی یعنی نشان «ستور» و یکی دو نشان، با مرتبت پائینتر شده اند.
نشان لمر اعلی طوریکه عرض نموده بودم به دور گردن آویخته میشد و مانند مدال ستور به سینه نصب نمیگردید، از چهار قسمت ساخته شده بود:
دائرۀ مرکزی که از طلا ساخته شده بود و در قسمت مرکزی آن محراب و منبرو در قسمت فوقانی محراب و منبر، طوریکه استاد معروفی تذکر داده بودند ترکیب «لمر اعلی» و هم چنان در یک قسمت مدال یک آیۀ شریفه تحریر یافته بود.
قسمت دوم را پیک تشکیل میدهد که به حمایل نصب میگردد و به گردن آویخته میشود.
قسمت سوم، قسمتی است که از دو عدد زنجیر موازی نقره یی و هشت آفتابک کوچک و به شکل یک آفتاب بزرگ تشکیل یافته است.
قسمت چهارم نیز همانا حمایل است.
در اخیریک بار اخیر متذکر میشوم که مرحوم نور محمد کهگدای، مؤفق، به اخذ مدال لمراعلی نشده است.
یک تذکر: مدت پانزده سال قبل، مضمونی تحت عنوان «لمر اعلی نشان غازی ببرک خان» نگاشته بودم که بار اول در اخبار «افغان رساله» منطبعۀ کانادا نشر شد، چنانکه در آن مضمون تذکر داده بودم، آن مدال از طرف غازی امان الله به لوی ببرک خان اهداء شده بود، خانودۀ غازی ببرک خان، افتخار تاریخ معاصر افغانستان الست.
با عرض حرمت
