جناب محترم آقای خان آغا سعید!
با عرض ادب و سلام و آرزوی سلامتی شما ،شخصیت محترم نظامی کشور، از بارگاه ایزد متعال.
قسمیکه معلوم است در زمان صدارت مرحوم داود خان روابط افغانستان با اتحاد شوروی حتی می توان گفت در سطح بسیار عالی خود رسیده بود که صرف نظر از کمک های اقتصادی و نظامی در ساحات دیگر مانند معارف و غیر ه توسعه نموده و سالانه هیت های مختلف دو کشور با هم با خوشی در رفت و امد بودند و قسمیکه مرحوم صدیق فرهنک می نویسند مسافرتهای مکرر و غالباٌ بی لزوم :" کارمندان بزرگ، وزرا و هیت های رهبری دو کشور به ممالک یکدیگر بود". قرار معلوم مرحوم داود خان چهار بار به انکشور سفر نموده که علاوه به گفتگو در باره مسایل سیاسی به تداوی و تفریح می پرداختند. ضمنا وزرا و کارمندان عالی رتبه کشور به آن کشور رفت و آمد می نمودند و امتیازات که سران دولت شوروی از آن در بحیره سیاه و غیره جاهای تفریحی یهره می بردند، انها نیز لذت می بردند با وجودیکه از نظر عقیده به فرموده شما با کمونیزم مخالف بودند ، اما مسلم با این همه امتیازات نمی توانستند خلاف تطبیق تدریجی نفوذ افکار سوسیالیستی اتحاد شوروی در افکار شان کردند با در نظر داشت ان پیشرف و ترقی که در انجا مشاهده می نمودند. تنها چندین بار استعمال کلمه رفیق و رفقا در نامه نامبرده نمایانگر تمایلات شدید رفقا را به طرف چپ نشان می دهد. که استعمال کلمه "لا اقل" بنده در نوشته ام این مطلب را اشاره نموده است. بودند و هستند کسانی که به کدام حزب چپ ارتباط ندارند اما تفکرات عمیق چپی دارند.
ز ما و من نشد محرم نوای عافیت گوشم
همه افسانه است این محفل اما خواب کم دارد.
بیدل
|
