اعضاى حزب پرچم ادعا دارند كه انها هيچ وقت آرزوى كودتاه را نداشتند و انها عقيده اصول ديموكرتيك داشتند. اكر از اعضاى خلق تره كى پرسيده شود انها هم مى گويند اين امين بود كه كودتاه كرد.
اكر قرار باشد كه هر عضوٍ يك حزب از كودتاه خبر باشند انهم شد كودتاه ؟ يا كودتاه بى تكلف و ساده چه رسد به روز قيامت و حساب انروزى كه باطن هاى عقده مند و متعصب لسانى و مذهبى هويدا شود.
هستند كسانى كه از سوز تعصب اتش گرفته اند كه چرا در امروز در افغانستان امروز امنيت است. و درد دارند كه مى بينند تاسيس ،پروژه هاى بزرگ چون قوش تيپه ، كنر و استخراج معادن كه دوباره از سر گرفته شده. هر روز افغانستان از بركت صلح و مبارزين راه ازادى رو به خود كفاىى نزديك مى شود.
ما بايد سر به يخن كنم كه چرا ما مردم خود را پاكستانى خطاب مى كرديم و حتى بعضى حكايت از خواب پاكستانى داشتند. ما در روز قيامت از نيات و اعمال خود با خبر خواهم شد.
در سابق ريكشاه تحفه مى شد حالا أيفون و لپ تاب تحفه مى شود چرا؟
