لغزیدن سیاست یکجانبه افغانستان خونبار است؟
معزیزین صاحبنظر افغان درمورد کودتاهای پی درپی درافغانستان باید بیشتر روی فکتورهای رقابتهای بیگانگان و اعمال داخلی وابسته با خارجیه تمرکز داده شود.
این حقیقت بحیث یک فورمول عام است، که کودتاها درکشورهای جهان سوم بیشتر توسط عوامل خارجی پلانگذاری میگردد، مگر کودتاها درعمل توسط نیروهای داخلی آن عوامل شکلگیری می شوند، تحولات سیاسی پنجا سال اخیر درافغانستان استثنای ندارد.
افغانستان عزیز بنابر موقعیت جوپلوتیک اش مانند دانه گندم دربین دو سنگ آسیاب رقابتهای بین المللی شرق و غرب (شوروی و غامریکا) با وسایل منطقوی دشمنانه وعمال داخلی کردور ایشان آرد شده است. متهم کردن شخصیتهای متعدد ملی افغان طوریکه آقای احسان لمر ناشی ازاختلافات ایدیولوژیک، حکم کردن اجرای کودتاها را بنام اشخاص براساس حدسیات بدون استناد مؤثق برشخصیتها افغان تذکر داده است، گناه بزرگ ملی شمرده میشود.
بعد از جنگهای اول و دوم جهانی تحولات شگرف درافغانستان و اطراف آن بوقوع پیوسته است.
با خروج انگلیسها از هندوستان، تشکیل دولت جدید در پاکستان روی قسمت از خاک افغانستان، تقسیمات جدید خوزه های تسلط ابرقدرتها دذ جهان ثورت صورت گرفته است. تلاشهای جهانی در اواخر دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی، قطب بندیهای جدید درافغانستان و اطراف آن باوجود داشتن سیاست خارجی عدم انسلاک کشور، افغانستان نیز در اقمار شرق "اتحاد شوذوی" وابسته گردید. با تشدید رقابتهای بین المللی شرق و غرب سالهای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی، تصویب قانون اساسی افغانستان، تشکیل احزاب بدون داشتن قانون رهبری احزاب تحولات، دیموکراتیک درافغانستان با اناشی مخلوط گردید، شعارهای بی بندبار درنشرات جریده پرچم باعث هجوم ملاها بر مسجد پل خشتی شهرکابل، آتش اختلافات خصمانه ایدیولوژیک را شعله ور نمود. جلوگیری از ورود صدراعظم جدید داکتر محمد یوسف خان صدراعظم خارج از خاندان سلطنتی کشور بتالار ولسی جرگه کشور با تحریکات متعلمین و محصلین توسط میر محمد صدیق فرهنگ و ببرک کارمل توطیه خاینانه با انارشی سازمانیافته در کشور بود.
لغزیدن یکجانبه افغانستان از یک قمر با قمر مخالف دیگر رقبای بین المللی همواره فاجعه بار بوده است. چند اصل را باید بحیث محک اساسی غیرقابل تعویض درنظربگیریم. هدم
من اتهام زنی ویا متهم کردن این و آن شخصیت درافغانستان نیست. اقدامات تغییر سیاست یکدم ۱۸۰ یکصدهشتاد درجه درافغانستان همواره فاجعه بار بوده، نمونه مثال است
۱- یکی ازعوامل تعیین کننده بدون اعاده اراضی اشغالی افغانستان توسط پاکستان است، درصورت عدم اعاده خاک افغانستان دوستی افغانستان با پاکستان ناممکن است. انگلیسها و امریکائیها درطی (۷۵) هفتاد و پنج سال گذشته برای تطبیق اهداف رقابتی خویش جهت دوستی دوکشور افغانستان و پاکستان تلاش نمودند، مگرهدف ایشان در برتر شمردن پاکستان بشمول حضور(۲۰) بیست ساله ناتو درافغانستان ناکام بوده است.
۲- دومی هم ادعای حق آبه ایران از آب رود خانه هلمند باافغانستان بمثابه بازی روشن با آتش است. محمد موسی شفیق اخرین صدراعظم دولت شاهی افغانستان
دراوج بحرانات رقابتهای بین المللی دست با اقدامات یک جانیه قرار داد آب رود خانه هلمند را با جانب ایرن زد. حکومت شفیق هفت ماه، بیشتر دوام نکرد. همچنان مسیر سیاست جمهوربت محمد داود خان بطرف غرب، پاکستان، ایران وعربستان سعودی،
درحالیکه افغانستان سالهای متمادی از وقت زمامداری وزارت دفاع و دوره صدارات شخص سردار محمد داود خان با جانب اتحاد شوروی پیوند محکم داده شده بود. اقدام یکجانبه قرار گرفتن دریک جهت قطب مخالف همواره اثرات ناگواری را ببار آورده است.
محتاط، استدلال کردن متکی برگفتارهای اشخاص مانند پاچا گل وفادار، عبدالحمید محتاط ، قادر، سیاه سنگ بی اساس است. باند جاسوسی "ستاره های سرخ" محتاط و قادر وغیره توسط شورویها دراتحاد شوروی برای جاسوسی تأسیس کرده بود، بعدها این مهره ها درکودتاها نظامی و توطبه های علیه منافع ملی کشور شرکت کردند.
اسناد کافی درمورد محتاط و قادر بشمول حسن شرق موجود است که آنان طرفداران اندیشه های ضد وحدت ملی درافغانستان بودند. ادعا محتاط که گویا در سال ۱۹۸۹ عضو حزب وطن بوده چنین حقیقت ندارد. با خروج قوای نطامی شوروی، روسیه مهره کهن استخبارات شوروی حسن شرق، محتاط را مجدد مطرح کردند. حسن شرق در وقت داکتر نجیب الله بعداز ناکامی کودتای شهنواز تنی وقتیکه متصدی صدارت بود با اشتراک سیدمحمد گلابزوی کودتای را سازمان داده بود، کودتا قبل از وقوع آن کشف شد.
محتاط از گذشته های دور عضو رابط استخبارات شوروی با احمد شاه مسعود بود، در وقت داکتر نجیب الله بحیث معاون رئیس جمهور مقرر گردید، که درعملی ساختن توطیه های روسیه درافغانستان طی سالهای ۱۹۹۰ میلادی عملأ شرکت داشت.
