منکر "تهاجم فرهنگی ایران" یا "کور" است و یا "کافر"؛ و یا هردو!!!
وطندار"نوچُندُک"ی، که متصف به "تخلص نژادپرستانه" ای میباشد، اخیراً منکر "تهاجم فرهنگی ایران" گشته است. من این شخص "لجباز و کجبحث" را، که متصف به هردو صفت بالا میباشد، مخففاً "کاف کاف" میخوانم و ازین به بعد او را محض به همین "کُنیّت" یاد میکنم.
آقای "کاف کاف"، که هنوز از "سواد کافی و لازم املائی" برخوردار نیست، گپهای کم و زیاد میزند و از یک واقعیت روشنتر از "مهر و ماه" انکار میورزد. عجب است، که همین آقای "کاف کاف"، که نوشته های فروان سابق و تازۀ "خلیل معروفی" را خوانده و تا مغز استخوان از محتوای این مقالات برخوردار است، "سخنان معروفی" را اینک به رخ خود "معروفی" میکشد!!! در زبان عامیانۀ کابل قدیم این مثل زبانزد عام و خاص بود، که:
«از خیرات ما "رُستم" شدی، آخر به جان ما "اِستم" شدی!!!»
بعضا این مثل را با کلمۀ "سِتم" بر زبان می آرند، مگر عوام قدیم و سخندان کابلی باریکی سخن را درست دریافته و کلمۀ "اِستم" را درین مثل به کار میبردند، که با کلمۀ "رُستم" در عین سجع قرار دارد. در ترمینولوژی زبان دری بعض لغات با دو ورژن مختلف به کار رفته اند؛ از قبیل "اُشتر ــ شُتُر" و "اِشکم ــ شِکم" و "اُکنون ــ کُنون" و "اِِستان ــ سِتان" و دههای دیگر؛ و این شیوۀ متداول اهل زبان ماست، که از قدیم و ندیم تاکنون رواج دارد.
آقای "کاف کاف" در مورد کلمۀ "ارتش" محتوای "فرهنگ عمید" را عیناً به رخ ما میکشد؛ و من میگویم، که این "فرهنگ" در ثبت "شجرۀ لغات"، راه افراط "پهلوی گرائی" را میپیماید. این فرهنگ از بسا نقاط ضعف دیگر نیز رنج میبرد، که اعتماد صد در صد "دری زبانان" را نمیتواند به دست ارد. ازین رو نصوص این فرهنگ را تنها با قید "احتیاط" میتوان قبول کرد!!!
آقای "کاف کاف"، که خود قربانی "تهاجم فرهنگی ایران" میباشد و آر سراسر نوشته هایش اثرگذاریِّ این "تهاجم" به شکل مشهود دیده میشود، بیهوده خود را به "کوچۀ حسن چپ" نزند، بلکه بهتر است مردانه و مردوار وارد "میدان خدا و راستی" شود و از واقعیتهای انکارناپذیر طفره نرود !!!
کلمات "واژه" و "ویژه" و "نشست" و "گفتمان" و "گرمایش" و ""باشگاه" و "فناوری" و "جشنواره" و صدها مماثل زشت دیگر آنها، نه تنها برای "دری افغانستان" اعتبار ندارند، بلکه همین اصطلاحات مورد قبول دانشمندان زبدۀ ادبیّات و زبانشناسی ایران هم نیستند!!! بروید و سراپای کتاب مغتنم و تا حدِّ زیاد مطمئن "داکتر خُسرو فرشیدورد" را، که در مورد "دستور زبان فارسی" و با عنوان "دستور مفصَّل امروز" نوشته شده است، بخوانید و سپس اقرار بکنید، که چنین اصطلاحات در خود "جامعۀ ایران" نیز مورد نزاع هستند!!! مثل جالبی را صدها بار از زبان کابلیان قدیم و خیلی بافراست و فهیم شنیده ام، که گوید:
« نه "مرد دنیا" شد و نی "زن آخرت"!!!»
این ضرب المثل در مورد آقای محترم "کاف کاف" کاملاً و صدر درصد صدق میکند. والسلام
(خلیل معروفی ــ جرمنی ــ ۲۹ دسمبر ۲۰۲۳)
