در دوران کودکی این بیت را از ادیبی شنیده بود:
دیوانه به راهــی رود و طفل به راهی
افسوس، که این مُلک شما سنگ ندارد
یک "آدمک روانی" پیدا شده و میخواهد با "لاف و پتاق" خود "خوانندۀ مظلوم" را گنگس بسازد!!!
خوانندگان عزیز مگر از خود منطق دارند و "قوۀ تعقل" و سخنان لایعقلان و "اوسانۀ سرمنگسک" ایشان را به دو توت هم نمیخرند!!!
