محترم داوود مومند سلام و احترامات. اینکه، به ګفته الله محمدخان، خود را زحمت خواندن سلسله مضامین داکترصاحب کاظم ، در باره خاندان آل یحیی، میدهید قابل تحسین است. زیرا بنده زحمت مطالعه نمودن هیچ یکی از این سلسله مضامین را بخود نداده ام. عرض کنم که بنده اصلاً با خواندن تحلیل های یک جانبه و ناشی از تعصبات شخصی و فکري هیچ وقت علاقه ای نداشته ام. بګمانم که این سلسله مضامین از یک طرف از تعصبات شخصی سرچشمه میګیرند و از طرف دیګر بازار آن نسبتاً ګرم است. پروپاګندهای شوروی ها و طرفداران آنها در افغانستان عزیز و کسانیکه تحت تأثیر آنها آمده اند، به ناحق، مغرضانه و با بی انصافي تمام، نادر شاه را، در طی چندین دهه غدار و مدافع منافع انګلیس حتی جاسوس انګلیس تبلیغ نموده اند. این متاع در بازار منورین افغانستان، که اکثریت مطلق آنها فرصت مطالعه نمودن تاریخ کشور خودرا ندارند و اګر احیاناً فرصتی بدست بیاورند تحت اثر تبلیغات رفته اند، بازار ګرم و خریداران فراوان دارند. خاندان آل یحیی را جاسوس ګفته برو و منتظر زنده باد شنیدن باش.
افغانستان، در جنګ استقلال، در سه جبهه با انګلیس ها مواجه شد. در جبهه مشرقی شکست خورد. در جبهه قندهار، سردارعبدالقدوس خان اصلاً با انګلیس ها مواجه نشد و تا خودرا به جبهه جنګ میرساند اتش بس و متارکه اعلان شد. اګر نتیجه همین جنګ را استقلال میخوانیم و اګر هنوز هم به آن افتخار میورزیم نتیجه قهرمانی سپه سالار محمدنادرخان، شاه محمودخان غازی و مارشال شاه ولی خان است. اګر این جانفشانی های سه برادر را نادیده بګیریم و، به ګفته بعضی ها، آنرا محصول دسیسه و پلان انګلیس بپنداریم؛ در این صورت جای افتحار به کارنامه های استقلال نمی ماند. چون استقلال ما محصول دسیسه انګلیس است.
اګر همین قهرمان معرکه استقلال در مقابل وحشت رژیم حبیب الله کلکانی عرض اندام نمی نمود و کشور را نجات را نمیداد عاقبت این کشور، تقریباً صد سال قبل، به کجا می انجامید. چون غلام نبی خان چرخی، با همه قشون اتحاد شوروی ګریخته بود. امان الله خان در جبهه غزني شکست خورده و به هند فرار نموده بود و والی علی احمدخان اعدام شده بود. چه کسی در میدان معرکه با حبیب الله کلکانی مانده بود؟
میګویند نادرخان به کمک انګلیس در جبهه پکتیا مقاومت نمود و با کمک اسلحه و پول انګلیس ها کابل را ګرفت. در حالیکه در زمینه هیچ سندی هم وجود ندارد. ګیرم که چنین باشد. وقتی مطمح نظر یک ناجی کشور نجات از اشرار و رژیم دزد ها باشد کمک ګرفتن از کشور بیګانه عیبی ندارد. و اګر کمک ګرفتن از بیګانه، در مقابل وطنداران عیب و خیانت باشد؛ امان الله خان تا سال ۱۹۴۶ برای کمک ګرفتن از ترکیه، المان و اتحاد شوروی آخرین نیروی خودرا صرف ننمود؟ آیا اینها کشورهای بیګانه نبودند؟ و آیا اتحاد شوروی برای واپس به قدرت رساندن امان الله خان قوای نظامی خودرا به مزار شریف نفرستاد و هزار ها مردم بیګناه و ملکی افغانستان را شهید نساختند؟ چون امان الله خان یارای مقاومت را نداشت و از میدان فرار نمود؛ شوروی ها هم قوای خودرا واپس به عقب کشیدند. ما با کسانیکه وجود آفتاب را قصداً و عمداً نادیده میګیرند سروکار نداریم. زیرا منطق و اسناد در مقابل تعصب، که چشم انسان را کور و ګوش آدم را کر میسازد، جواب نداشته و تأثیر آن قریب به صفر است.
نمیخواستم در زمینه چیزی بنویسم ولی نوشته های پی در پی شما مجبورم ساخت. شما بسلامت باشید.
