تاریخ امروز:

نظرات نشر شده

اجازه ها را اداره نماییداجازه ها را اداره نمایید

تاریخ

2022-11-19T23:00:00Z

اسم

زمری کاسی

محل سکونت

سویس

تبصره

No need for such a slap that may break my nose cartilages!

 My point was not about a specific date - although understood - but a historical reference to rebuttal a very common tendency to blame others when the enemy is actually within. In fact, mostly it is the institutionalization of backwardness that encourages almost anyone who is someone - not just Europeans - to grab a piece or acquire the use of Afghanistan

Although I mentioned that the discussion is over:

I, honestly, laughed aloud, but what to do, it is, unfortunately, part of our culture; granddads have to give a slap once in a while to awaken the youngsters! Please take it easy, it's a joke and nothing else, I respect you! 

بلی شما به حقیقت تلخی اشاره فرموده اید که «اریک کلاین» در کتاب خود در سال ۲۰۱۰  مینویسد که درسش در دوران تعلیمی اش این بود که برای رسیدن به مطلب خود در کوشش دریافت وطنفروش ترین ها، بی ناموس ومردم فروشترین و جاهل ترین ها و پست ترین ها باشید و از طزیق ایشان هم مردم شریف و هم وطن  خود شان از طریق خود شان بپاشند و شما میتوانید از طریق چنین پست ها به اهداف خود نایل آیید. این فقد چند کلمهٔ از اریک کلاین را از کتاب ۴۶۸ صحه اش یاد آور کردیدم، در پایین، برای تایید سخن شما که از قدیم فهمیده بودیم که چنین است و دنبال هیچ فردی یا گروه های مختلف نرفته ایم و بسی از ما قربانی ها هم داده ایم:

من از بیگانگان هرگز ننالم////هر نچه کرد با من شنا کرد! 

وطن ما را جاهلین و ناموسفروشان به این حالت رسانیدند و هنوز منزل دور است!

 در عین زمان‌آرزویم از شما اینس که «۱۱۷۷بی سی» را هم عمیق مطالعه فرمایید و خواهید دید که اروپای غرب که نه امریکایی بود و نه جز مصر افریقایی، از آنزمان تا امروز جهان و خصوصا افغانستان و افریقا و امریکا را در آتش نشانیده است. گلوونه

من یک احترام بسیار دوستانه به «توخی صاحب» گرامی همچنان ازین طریق با این نوشته ضمیمه مینمایم که در مطالب یادات شان ذکر نموده بودند.

ډېر ګران توخي صیبه سلاموونه او نېکې هیلې زما ومنئ او مننه چه تاسو پخپل یو لیک کې زما د یو لیک په ترست څو زړه پوری کرښې ليکلې وې. تاسو ته مې یو اوږد یادداشت لیکلی دی چه ځينې مطالب په هغه تاسوته په دې لیک کې راغلي دي. زما د ژوند ۸۲ کالوونه داسې تېر شول چه هره ورځ يې نوي تجربې وې، لڼډه دا چه یوه ورځ په ورجنیا کې خپل یو امریکايي دوست سره چه افغانستان کې د پیسکورپ ریس او زه یې معاون وم، امریکې کې واشنګتن خواته ۱۹۹۷ کال کې روان ؤ  چه د یوې خبرې په اړیکه یې را ته وویل چه زمریه؛ تر هغه زمانې شاته چه فکر دې رسېږي له پېړیو پاس راهیسې نانځکې راوړل کېږي او وړل شوي دي او راوړل کېږي او وړل کېږي یا په یو ډول یا په بل ډول او هر یو چه راوړل کېږي دا تجربې دي چه ورباندې کېږي او کله چه تجربه پخه شوه بیا نو ورته لاره جوړېږي چه له مینځ لاړ شي، دغه ملګری مې چه مې واورېدل چه څو موده وروسته له ۲۰۰۱ نه د افغانستان د سفارت په واشنګتن کې مشاور هم ؤ. نو دا طالب هم روزل شوی خلق دي چه لا په افغانستان کې ۱۹۸۶ کال کې خبر شولم او حدث یې ما په ۱۹۷۱ کې وهلی ؤ او ۱۹۸۵ کال کې مې هغه وخت چه د «غم افغان پښتو» فلم چه یو تیوب کې دی، او داستان یې ما لیکلی ؤ او د سویس زیوریخ تلویزیو ن غړي له خوا دوه ساعته فلم جوړ شو، نزدې پېښاور ته يو ځوان موږ ته نژدې شو او خپل درسي کتاب یې موږ ته وښودء او وویې ویل چه دوی خپل تروریستي مرکزوونه افغانستان ته وړي. نهه کاله مې مڼدې ووهلې تر هغه چه دغه ملګری مې لو مچل لاس نه پوره شو چه د امریکې یو  سناتور ګاروین له څو نورو کسانو سره چه لا ژوندي دي وګورم او د یوؤ سند پر بڼسټ چه افغانستان د تروریستانو ځاله کېږي خبرې وکړم، خو بې له کومې نتیجې! نو خبره داده چه موږ رښتیا چه لکه نانځکې ګډول کېږوو او په او چه لوبه ختمه شوه، بیا لرې اچول کېږوو. د طالبانو له لارې چه مطلب پووره شي بیا به نه وي، خو ګوندې  چه د دغو له لارې لویو مطالبو رسېدو ته مطلب وي. ما سره زیات اسناد دي که د چا په کار وي په ایمیل کې ورته استولی شم. 

اجازه راکړئ چه یاد یې کړم چه په ۲۰۱۲ کال کې چه د خپلې خور د مړینې له خاطره ورجنیا ته لاړم، د یو د یوؤ اکادمي استاد راسره ملګری شو او ویې ویل چه موږ دې دېر ښه پېژنوو او هيله مې تا نه داده چه خپل د ژوند داستان ولیکه، موږ بل کس په نړۍ کې نه پېژنو چه دومره تجربې ته په ژوند کې لرې بل یې نه لري او وعده یې راکړه چه په نشرولو کې یې هم راسره مرسته کوي۰ کله مې چه په دې آخر کې دېرش پاڼې ولیکلې یو استرلیایی دوست لیکوال ته واستاؤ چه حیران یې راته بېرته ولیکل چه حتما یې خلاص کړه، اوس مې څو باندې ۶۰۰ پاڼې لیکلي دي چه په پیکینګ کې اوس یوه «ادیتر» بوخته ده چه أدیت یې کړي او په چینایی ژبه يې واړوي او چین کې نشرېږي. وروسته به په انګرېزي هم ؤځي څرنګه چه ما په انګرېزي ژبه لیکلی ، زما په لیک کې معلوومېږي چه نړۍ د چا په لاس کې ده او څه لوبې شوي او لا روانې دي۰ ګلوونه


کشور

http://www.arianafghanistan.com/FotoGallary/CountryIcons/SW.png
ساخته شده در 01.01.2023 16:02 توسط 1073741823
آخرین اصلاح در 01.01.2023 16:02 توسط 1073741823