نگاه کلی به مسأله ملی و زبان در افغانستان
چند روز قبل آقای بارز تحت عنوان فوق الذکر مضمونی در یکی دو سایت بدست نشر سپرد. موصوف در یک قسمت مینویسد: (... مگر دو زبان عمده پشتو و دری که میان اکثریت مردم ما رایج است نمیتوان به بهانه سچه سازی از تأثیر گذاری یکی بر دیگری جلوگیری کرد و بنام اصالت زبان دری از ورود واژه های «اصطلاحات - لالپوروال» رایج پشتو در زبان دری، واژه های فارسی ایرانی را کاملاً مانع شد.ختم نوشته بارز.
زبان دری را در افغانستان تا زمان تدوین و تصویب قانون اساسی سال 1964 دو ره درخشان جنت مکان اعلیحضرت محمد ظاهر شاه، بنام فارسی یاد میکردند، چنانکه در مکاتب هم مضمون دری را بنام ادبیات فارسی یاد میکردند.
دانشمندان بزرگ و قابل افتخار وطن در کمیته تسوید، روی یک شعور، احساس و تفکر ملی، یعنی استقلالیت ثقافتی وکلتوری و مفغن ساختن زبان، نام فارسی را به زباله دان تاریخ سپردند، و کلمه دری را جایگزین آن ساختند.
جناب بارز گفته میتوانند که اگر زبان فارسی و زبان دری یکیست، چرا بزرگ مردان کمیته تسوید و تدوین قانون اساسی فوق الذکر، آن را به نام دری مسماء ساختند و چرا شخص آقای بارز آن را دری میگوید نه فارسی، در جالیکه اکثریت مردم افغانستان تا هنوز هم ، به جای دری، از کلمه فارسی استفاده میکنند، ولی بر عکس آقای بارز اصطلاحات معمول در کشور را مانند عکس العمل، واکنش مسازند و کلمه «اصطلاح» را طوریکه فوقاً در نوشته خود جای داده اند بدون ضرورت «واژه » مینامند.
تا زمانیکه ما در کشور بودیم، اصطلاحات ایرانی مانند واژه، ویژه، واکنش، دانشگاه، دادگاه، دادستان، ویراستار،پیراستار، گفتمان، بیمارستان،نوشابه، شهردار ، هزینه، دلار و امثال آن اصلاً مورد استعمال نداشت.
در دوره منحوس جکومت جهادی جمعیت ستم پرچم شورای نظار و گروپ های هشت گانه مزدور ایران، تهاجم فرهنگی ایران و ترویج اصطلاحات ایرانی توسط حکومت مزدور جهادی آغاز یافت.
آقای بارز شما به حیث یک آدم صاحب مطالعه آیا گاهی اصطلاحات فوق الذکر ایرانی را در نوشته های دانشمندان بزرک کشور مانند استاد سلجوقی، علامه حبیبی، استاد پژواک، استاد خلیلی، استاد ابراهیم صفا، استاد کهزاد، میوندوال و دیگران دیده اید؟
اگر دانشمندان مذکور از اصطلاحات فوق الذکر ایرانی استفاده نمیکرد، آیا هدف شان، فکر سچه سازی زبان بود؟
هرگز نه
دلیل اساسی این بود که ما در السنه وطنی خود نیازی به استعمال و ترویج اصطلاحات ایرانی که یک کار ضد ثقافت ملی است، نداشتیم.
شما بی جهت به دلیل اینکه چند کلمه معدود زبان پشتو که تعداد آن بصورت مجموعی از صد کلمه در زبان دری تجاوز نمیکند، دلیل ساخته اید که به بهانه سچه سازی زبان دری، واژه های (یعنی اصطلاحات - لالپوروال) فارسی ایرانی را کاملاً مانع شد.!!!
آقای بارز گفته میتوانید که در مطبوعات ایرانی چند اصطلاح معمول در کشور ما مستعمل است.
آقای بارز شما خبر ندارید که دولت فاشیستی ایران از زمان صفوی ها به زور و بریدن زبان مردم با به ترویج فرهنگ و مذهب شیعه پرداختند و بعداً دولت ایران صدها ملیون دالر برای گسترش زبان و اصطلاحات خود مصرف میکردند و میکنند؟
آقای بارز در نزد شما چرا استعمال کلمه واژه به عوض کلمه اصطلاح و کله واکنش به جای عکس العمل و امثال ان برتری دارد؟
درست گفته اند که
چو کفر از کعبه برخیزد، کجا ماند مسلمانی؟
اگر آقای بارز در مورد السنه وطنی از سید محدوم رهین و روان فرهادی پیروی کند، از دیگران چه گله؟
پروردگارا به داد ما برس
