دوست بی نهایت محترم ام جناب مومند صاحب به آرزوی سلامتی شما ،عرض سلام دارم!
طرز دید های همگون و هم سویی های اندیشوی، در قبال مسایل ملی، از دیر زمانی بدین سو، نه تنها که فتخار معرفت با شما میسرشد بلکه روابط صمیمانه ای باصدق، صفا، وبی آلایشانه هم پیدا شد. تبصره های مرتبط شما در اکثر برنامه های تلویزیونی ام که با صدای گیرا و رسا بیان می شد خود متبارز موقف با شهامت و ملی تان تان در موارد خاص وطن بوده که برایم مشوق و هم چنان که آموزنده بود.
من از پدیده های ناب دانشمندان فرهیخته ای این وبسایت برابربه توانم فیض بر می دارم، و بلاخص مبارزه ای متداوم شما را که سر آغاز آن عامل جدایی جمعیت اهل خبره و همکاران متعهد به رسالت های ملی در پورتال افغان جرمن آنلاین گردید، که شما آن را بی هراس و دلیرانه پی گیری نموده اید و در برابر مساعی سازمان یافته ای بعضی ها در نسخ تأریخ ، کتمان واقعیت ها، تحریف حقایق، زیر ضربت تازیانه ای توهین، تحقیر و اتهمات پوچ و بی اساس قرار دادن راد مردان تأریخ و فرزندان صدیق وطن را از صمیم قلب می ستایم.
اکثریت مکتب رفتگان، کتاب خواندگان واقع بین که در دورانی به حیث شاهد عینی زیسته عادلانه، منصفانه و عاقلانه انگیزه و دلایل این ویران کاری های تبلیغاتی عمدی را آگاهانه می دانند.
شایستگی ای مبارزه ای مسولانه ای شما در این مسیر شیوه ای بیان آن در مباحث است که به یک اسلوب نهایت مودبانه و محترمانه مطابق به موازین اخلاقی و فرهنگی نوشته می شود، که خود متجلی خصایل نیک خانوادگی شما است.
گل خشک را به دیوار چسپاندن وآفتاب واقعیت ها را دیده درایانه با دو انگشت پوشاندن. به حیث اعتیاد و عرف نا روا باقی است.
با عرض معذرت قضاوت های نا بلدانه، سطحی نگرانه و بی خبرانه ای بعضی از محققین محترم در مورد شخصیت مرحوم اعلیحضرت محمد ظاهر شاه که در کنار دیگر موضوعات با نکات نظر علمی، منطقی و موجه مورد توجه شما قرار گرفته، با تائید موقف شما، مسلماً برای یک مدرس محصور در محیط اکادمیک، تماس با یک قشر خاص، فرضیه ها و تحقیقات که اورا از واقعیت های عینی جامعه و شناخت مردم به دور و کتابت، مدیریت، علاقه داری ولسوالی، نائب لحکومگی ویا وزارت نه کرده باشد به نظر من مشکل است که به کنه خرد، درایت، مسئولیت، موقف و خصلت زمام داری یک وطنی چون افغانستان، که تا حال دنیا در شناختش عاجز مانده، بدون در نظر داشت ساخت و بافت اجتماعی مملکت و تازه رهایی یافتن از یک سونامی قهقزایی جهالت، ظلمت و بربریت،بدون در نظر داشت کلیه عوامل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، در نه بود تخصص روان شناسی ،چنین تبصره ها نمودار قضاوت ها و مقایسه های سطحی نگرانه محض برای بالا بردن شخص مورد نظر بوده. انگیزهای چنین قلم فرسایی ها برای دانایان روشن است
برای من معیار و جام جهان نمای نیک و بد افغانستان زندگی ۴۰ سال پیش و بعد از سال ۱۳۵۲ افغانستان و مردمش است از هر نگاه خود مبین واقعیت های مبرهن و غیر قابل انکار است که گذشت هر روز تمثال اعلیحضرت محمد ظاهرشاه را برجسته تر می سازد که آن استحکام وحدت ملی، امنیت سرتاسری،آرامش روانی، مصونیت، وقار، حیثیت و عزت افغانستان،مرهون شخصیت مدبر عالی،متحمل،مهربان، بردبار، عادل، خیر اندیش، متواضع و نیکوی آن پادشاه معزز و معتبر افغانستان با دوران مطلای زمام داری او بود.
اگر همه خوبی ها منسوب به یک فرد بدانیم در بنج سال جمهوریت بهترین محک مقایسه بین دو زمام داری است به طور مثال برجسته انعقاد دو لویه جرگه
با کمال احترام به اعضای خاندان شاهی برای من مقایسه ای اعلیحضرت محمد ظاهرشاه به حیث یک بشر با هریک از اعضای خانواده و مخصوصاً با تند خویان، متکبرین ذاتی، مصابین تکالیف روانی بی انصافی است.
اگر همه خوبی های دور سلطنت را منسوب به یک شخص بدانیم دور پنج سال جمهوریت با انتخاب شرکای قدرت و انعقاد لویه جرگه بهترین و متبارز ترین معیار مقایسه بین دو زمام داری است.
