جناب محترم مایار صاحب!
متأسفم از اینکه به نسبت خرابی سکایپ نتوانستم نودمین سالروز تولدی و عمر طولانی پر بار و پر خاطرات نشیب و فراز شما را که همه انسانها، در مشابهت با یکدیگر و نه در یکسانگی کامل پشت سر می گذارند از صمیم قلب به موقع تبریک بگویم. ما از طریق سکایپ و تلیفون با یکدیگز آشنا شدیم. دوستان و آشنایان مشترک داشته ایم، که جای برخی ها خالی است. به یاد دوست مشترک هر دوی ما، مرحوم «ولی جان» که از زبان صمیمانهٔ شما می شنیده ام، امیدوارم تا مرا با این تأخیر عفوه نمايند. عمر هر چه صحتمندتر و طولانی تر برای شما آرزو می کنم. در عین حال روح همسر متوفای محترمهٔ شما را با دیگر دوستان شاد می خواهم. چون ایمیل شما را نداشتم، از ادارهٔ محترم خواهشندم که همین چند سطر را از طریق همین دریچه برای مطالعهٔ شما ممکن سازد. با تقدیم سلام ها و اخترامات مکرر . یوسفی، از آلمان.
