گرامی ام دوست و هموطن و هم مکتب نازنینم الله محمد سلام، تشرک از تبصرهٔ نیک تان در مورد نوشتهء من، باور کنید جز درد وطن و مردم وطنی که قربانش میشوم، وعده میدهم که جز خدمت شریفانه و صادقانه برای وطن کاری دیگری نکرده ام و افتخاراتی که دارم از نهاد خاک وطنم است و به افتخار وطن و ازرش هایش به یک فردی هم در جهان سر پایین نکرده ام و حبیبیهٔ من و شما در دوران من معلمین پر افتخار و لایقی داشتم که پدران معنوی ام بودند و کاش عقل میداشتم که سالها در وطن به ایشان برای دستبوسی ایشان میرفتم و دست میبوسیدم، دستان شریف بصیر خان استاد ریاضی و بیات صاحب استاد ادبیات دری را که در سال ۱۹۹۰ در کابل سر پایین کردم که ببوسم و مرا نگذاشتند، من قربان نام شان! به هیچ کسی در جهان و خصوصا وطن و هموطنم هیچ نوع خیانتی نکرده ام با اینکه پست ترین پست ها را هم تجربه کردم.گلونه!
