هموطن و هم مکتب عزیز من الله محمد، عرض سلام و احترامات مرا لطفا بپذیرید!
در مورد من ارزیابی یی که کرده اید و به نشر سپردید، خواندم که به من افتخار لایتناهی بخشیدید، به شما انسان شریف و حق بین وعده میدهم که پشیمان نخواهید شد!
و زیاد به فکر ها بعد خواندن نوشتهٔ پر ارزش تان رفتم و شریفانه که اشک از چشمانم درین سن ۸۴ سالگی جاری شد و ساعتی عمیق به فکر برادران ارشدم، و بیرون خانه رحیم الهام، سعدالدی شپون ، یونس سرخابی، واسع رویین، حمید برنا، سلیمان لایق و این دو رحمن انورزی و یعقوب همصنفانم رفتم که هر کدام نبوغ خود را داشتند و در پاکی و بی آلایشی ایشان ناب و کم پیدا. *با ما نشینی ما شوی، با دیگ نشین سیاه* حقیقتیست که انکارش کفر است! کتبی که از ارشدانم به دستم میدادند که بخوان ! میدانستند چون برادر ارشدم بشیر اتل کاسی زمانی که روز اول صنف هفتم که از مکتب به خانه برگشتم و بعد نان چاشت که برادرم پس به کار میرفت یک کتابی را که اسمش «امریکن شارت ستوریز» یعنی داستان های کوتاه امریکا، به دستم داد که سه داستان را باید میخواندم و گفتند که بعد از کارش در بازگشت از من خواهد پرسید و رفتند! ثانیه از چشمم دور نییست و سدای تند و زیبای شان که یک پایش از لخک دروازه بیرون به تندی صدا زدند که : « زمری، کتاب را نخوان، کتاب را بفهم!» و رفتند. درس نابی که ثانیه در ۷۲ سال فراموشم نشده است! و بلی باید درک و تحلیل گردد. در غیر آن کتاب خواندن معنی ندارد! مطلب اینست که اگر ازهمنشینی با اشخاص ناب کسی چیزی یاد نگیرد، ...... باید بسیاراحمق باشد.
بعضا اعجابی رخ داده که زمانی در سال ۱۹۹۰ به کابل رفتم و موسسهٔ صلح و صحت را برای اطفال یتیم و یسیر بنا کردم، مستند و سفر دوومم را از طریق مسکو که همروزه به کابل بود و ارزانتر نسبت به راه دهلی دو ماه بعد در میدان مسکو مرا بیرون کردند و بدون ویزهٔ خاصی، دیدم که دو سه محصلین افغان و یکی دو رفقای شخصی سابقم انتظار و مرا با خود بردند، طیاره از کابل به تاشکند دیگر سفری نمیکرد و من نمیتوانستم با طیارهٔ آریانا به کابل بروم که سه یا چهار روز بعد از ماسکو مستقیم به کابل رفتم. در ماسکو نمیدانم از کجا احوال رسید که شخصی ساعت دو بجه در دفتر خود انتظار من است. آقای «گرچکو» داکتر فزیک و دوومین فضا نورد شوروی بعد از گاگارین که بعد ها نمایندهٰ شوروی در ملل متحد بودند درین زمان تقاعدش همچنان ریس مؤسسهٔ خیره را پیش میبرد و یک تعداد زیاد اطفال مجروح را از کابل و اطراف به ویتنام برای تداوی فرستاده بود. احترام خاص آقای گرچکو به من و دعوت هایش مرا حیران ساخته بود، لسان انگلیسی بسیار خوب و آلمانی هم صحبت میکردند، ک حیران رفتم که گفت که ترا میشناسیم و در امریکا چنین و در چین هم با عین جملات و عین شکل با ده ها عکس بدرقه شده ام و یا خوش آمدید به من گفته شده است.
بعد یک سال زمانی نمایندهٔ یونسکو مؤسسهٔ شخصی ام را در اواخر ۱۹۹۱ دید و از نظر گذشتاند و در صحبت یک ساعته بعد آن گفت که تمام کار یونسکو را در افغانستان به من خواهند سپرد، مستند.
ولی متأسفانه با کودتای وکیل مقابل داکتر نجیب فقید که با رهنمایی وزارت خارجهٔ سویس در «موجودیت من» صورت گرفت و قتل من هم پلان شده بود، گرچه بسیار پایین و بالا دویدم که داکتر نجیب را ببینم اما توخی سکرترش حالا در هالند مانع من شد. پلان آشتی ملی ملل متحد را برهم زد! باز یاد آوری نمایم که سویس در سال ۲۰۲۰ افشأ گردید که کثافت خور سی آی ای و استخبارات آلمان است و از دهه ها به اینطرف!اسناد بی حساب در لینک ذیل
https://www.google.com/search?q=swiss+the+server+of+cia+and+bnd&oq=&gs_lcrp=EgZjaHJvbWUqCQgBEC
محترم الله محمد عزیز بر میگردم به اصل بحث و باز تشکر از تهه دل که متوجه بد اخلاقی ام هم در بعضی نوشته هایم شدید، سخنان مقبول تان روی چشمانم قابل قبول اند.من از معذرت خواستن و یا رهنمایی منطقی کسی خورد نمیشوم و افتخار هم مینمایم!
کوشش مینمایم که احتیاط در سخن را پیشه کنم. ولی بعضا بدنام ساختن مردم بی کناه و دروغ های شاخدار خود را بعضی ها مثل تازه باز موضوع کودتای داود خان راچتییات نویسی ها را که من هم از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۰ فعال بودم و تمام علل و حرکات قبلی را که به کار انداخته شده بود خبر دارم ولی حوصلهٔ نوشتن دیگر نیست، یک فردی هم خبر ندارد که واقیت کودتا چه بود و شرم و فهم هم وجود ندارد که بدانند که این دروغ ها و چتییات ثبت تاریخ آینده میگردد! ای وای وطن و مردم نهایت بیگناهش که از قرن ها که «من آریایی هستم و افغان هستم و حالا میگویند که تمام غرب را شکست دادند و شوروی را شکست دادند، واه واه اطفال پوست سفید و چشم سبز موی زرد را در کابل و ولایات ندیده اند یا کور اند ؟»! چاره نیست چه باید کرد؟
سخنان مقبول تان برایم قابل اهمیت و احترام است! ګلونه او بیا ګلونه!
