د ښاغلی جهانی صیب د تُندی او بربنډی لیکنی څخه په مننی سره، په افغانستان کی میشت ټول ملیتونه خصوصاً پښتون ټبر په اصطلاح هیڅ بخت او طالع نلری( تفسیر ته اړتیا نسته) .
افغانستان به له معدود شمیر هیوادونو ( حتی یوازنی هیواد به وی ) کوم چی د ” فلانی شخص د دوهم ځل پاچهی ” فورمول پکی رواج ؤ او رواج دی.
ډیره حیرانوونکی او خواشینوونکی ده چی په یوویشتمه پیړی کی د نړی د څلورو اټومی قدرتونو په لمنه کی د ” تحجر ” دوهم ځل پاچهی پر افغان تپل کیږی.
ما ته به دا یوه خوږه او ترخه خاطره وی چی د طالب د لومړی ځل پاچهی په دوران کی د خپلو نژدی او صمیمی دوستانو او آشنایانو سره د طالب د نه تائید پر سر تاوده بحثونه او کلک فکری مقاومت کاوه او ګاهاً به مو په منځ کی ناندری را منځته سوی البته هغه وخت مجازی نړی شتون نه درلود او بحثونه مو فقط حضوری او مجلسی وه خو د طالب په دوهم ځل کی مجازی نړی فعاله وه او ما طالب ته د همهغی لومړی ځل پاچهی په سترګه کتل او ګورم خو دا ځل هم د طالب د طرفدار او زما تر منځ ستونزه دا وه چی ( ظاهراً ) ډیر کسان د جمهوریت د نااهله عناصرو د کړنو څخه په تنګ وه نو ځکه ئې طالب ته ترجیح ورکوله.
زموږ د اکثرو لوستو ګرانو وطنوالو لویه ستونزه دا ده چی ” ژئو پولِیټیک ” په ژوره توګه نه ګوری او باور نه په نلری.
نن سبا د ” ژئو پولیټیک ” علم یو تجربی علم دی، د حصول لپاره ئی هیڅ کتاب او مکتب او پوهنتون ته اړتیا نسته او فقط د خپل هیواد او سیمی د تاریخی پیښو منظرو ته یو ځیرک نظر او ساده بصیرت به د حقیقی تصویر ادرس پلاس راکړی البته پدی شرط چی ځانونه د هر ډول فکری – ایډیولوژیکی تړاوونو څخه ( که څه هم په مؤقتی ډول وی ) لیری وساتو.
د طالب پروژه د سیمی او نړی د ” ژئو پولیټیکی ” معادلاتو زیږندنه ده او ژور تحلیل ته اړتیا لری.
په هره توګه، خپل عرض به په یو تریخ طنز را لنډ کړم:
” ملانصرالدین د ژوند په وروستیو شیبو کی په بستر کی پروت او زامن ور ته ناست او د ملا وصیت ته ئي غوږ ونیو، تر وصیت وروسته یو زوی ور ته وویل چی بابا که دی کوم حق الله یا حق العبد پر غاړه وی را ته ووایه چی اداء ئی کړو. ملا یوه زوی ته وویل چی هلکه ته به زما لپاره پنځلس کلونه هره ورځ دری څلور ځله اودس تازه کوی ځکه ما پنځلس کلونه بی اودسه لمونځونه کړی دی.
دوهم زوی ته ئی وویل چی هلکه ته به د کوڅی فلانی دوکاندار ته هره ورځ پنځه پنځه روپی د مستو د رانیولو له بابته ورکوی، زوی ئی ور ته وویل چی بابا مستی خو ما راوړلی او هر ځل می پنځه روپی ورکولی نو د څه پور ئی پاتی دی؟ پلار ئی ور ته وویل چی ما د مستو پر ځای هره ورځ یوه یا دوی دستی ګندنه تری غلا کوله او هغه می د مستو په پور کی نیوله ( تا اصلاً د کندنی روپی ورکولی او د مستو روپی ئی پر ما پاتی دی) .
نو
