جناب محترم آقای عباسی صاحب!
با عرض ادب و آرزوی صحتمندی شما محترم و فامیل تان. مضمون " آیا برمبنای معیار جهانی
میثاق یا تعریف مشخص از نظام فراگیر ملی وجود دارد؟ " از مطالعه بنده گذشت که به اجازه شما محترم تبصره ذیل را روا میدارم:
1-"نظام یا دولت فراگیر ملی "همه شمول" مشی است که از طرف خورد و بزرگ، جلسات منطقوی و جهانی
شرط مشروعیت و عامل شناسایی رسمی چهانی طالبان وانمود شده پیروی از آن، در حالی که مشخصات آن
گنگ است، به حکومت سرپرست توصیه یا پیشنهاد می گردد. "
وظیفهء حکومت امارات اسلامی افغانستان است که به اساس تجربهء حاصله از تاریخ معاصر کشور مشخصات حکومت فراگیر را مشخص نمایند و آن هم طوری که ملت افغانستان از پاک بودن ان از عناصر ناکام گذشته مطمین باشند، یعنی تایید انها باعث بسته شدن دست های جامعه بین المللی گردیده، عامل شناسایی جهانی حکومت حتما باید گردد. طور مثال در همین اواخر استاد محترم داکتر تره کی که به کشور رفته بودند در مصاحبه شان که در همین جا نشر شده معلومات های را ارایه داشتند که بسیار مفید بوده، می توانند در ساختار همچو حکومت فراگیر حکومت سر پرست را مدد رسانند.
2-"واقعیت مسلم است که جنگ و مقاومت مسلحانه ای طالب عامل و انگیزه ای تجدید نظر واقع بینانه ای سیاسیون
امریکا بر تداوم جنگ در افغانستان و درک بیهوده و نا فرجام بودن آن گردید."
شما محترم در اینجا به یک واقعیت سیاست بین المللی بسیار در سطح بالا اشارت نموده اید که به اصطلاح نصف کار باقی ماندهء این پروگرام از طرف هر دو جانب به اساس تبصرهء فقره اول باید به واقعیت تبدیل شود و افغانها این قدرت انبساط فکری را باید پیدا نموده باشند بدون اینکه ترس از دست دادن اساسات اصلی فرهنگ خود را نمایند زیرا قیضه گادی افغانستان بدست خودشان است تا موفق به ان شوند و جامعه بین المللی را هم به موفقیت کمک نمایند. این وجیبه فکر و بکر کار دارد که راه های این نیروی فکری بکر باید کشف و عملی گردد.
3-"اسرار نهفته ای دیگری هم است
که برای امریکا جز محو این مرداب چاره ای دیگر نمانده بود و این سقوط طرح شده بود. "
موضوع سقوط در بین نبود. امریکا در سال 2009 واضع موضوع خروج نیروهای نظامی خود را اعلان نموده بود به علت فرموده شماره دوم شما و از سال 2014 به بعد خط سیر سیاسی معلوم بود به کسانیکه درک درست داشتند که در سال 2018 مذاکرات رسمی هم صورت گرفت اما غفلت و نادانی موضوع را طرفهای دیگر برد زیرا بچه دوستم و عطا محمد نور نمی توانست قناعت طالبان و جهان را در چنین موضوع بغرنج ملی، منطقوی و جهانی حصول نمایند که از ارگ نادان هدایت اخذ می نمودند.
4-"ولی عقلانیت سیاسی و تدابیر آگاهانه ای رهبریت مقتضیات و شرایط دوران جنگ را از دولت داری و حکومت
کردن را متمایز دانسته واقعیت مردم سالاری و کسب اعتبار و اعتماد مردم باید در صدر تمام اندیشه های
سیاسی گنجانیده شده"
به نظر بنده در اینجا شما محترم مشوره فوق العاده عالی را پیش کش نموده اید که مطابقت دارد به معلومات های که محترم داکتر تره کی در مصاحبهء که بنده دیده ام در مذاکرات خود در افغانستان داشته اند.
5-"هم جنان هر کشوری با هر نوع نظام سیاسی عضو خانواده ای ملل جهان بوده در جال
نکبوت هم بستگی های سیاسی و اقتصادی جهان در می آید بایستی سیاست های خود را با مقتضیات و ایجابات روابط بین المللی هم آهنگ ساخته با مقررات و توافق نامه های بین المللی پابند بماند."
به نظر بنده گره اساسی در همین جا است که باید باز گردد و قابل باز شدن هم است بسیار در یک سطح بالا که مربوط می شود اشخاص که خود را مصروف این گره می نمایند و این هم اهنگ سازی در شرایط فعلی وظیفه بزرگ تمام افغانها مخصوصاٌ کسانیکه قیضه قدرت بدست شان است، میباشد. در اینجا منظور از انبساط قدرت فکری در تمام جوانب زندگی اجتماعی یک اجتماع خاص با خصوصیات مانند کشور افغانستان و اجتماع بین المللی می باشد.
6-"هیچ کشوری با لجاجت و
اصرار ورزی با خطا کاری ها تخلفات خود از میثاقهای بین المللی کشور را به انزوا کشانده و فشارها ، تحدیدات
و تعزیرات اقتصادی و سیاسی را ، عادلانه و یا غیر عادلانه ، به ملت ها انتقال دهند."
باید از زمان استفاده اعظمی را نمود تا جلو همچو چیزی گرفته شده، زیرا همه چیز در انکشاف و حرکت سریع است.
7- "گذشته ای چهار و نیم دهة افغانستان باید رهنمای تعیین مسیر آینده ای دولت داری طالبان باشد."
یعنی در جلوی حکومت امارات اسلامی افغانستان یعنی طالبان این گنج تجربه باید مبدل به گنج واقعی اجتماعی گردد که هم خود و اجتماع یعنی کشور شان در ارامی و امنیت اجتماعی و اقتصادی در پهلوی ملل دیگر جای گاهی بس عالی خود را با مردمان پاک دامن و با تقوا پیدا نمایند. قرا ن کریم که سراسر ان انسان را به پاکی و راستی و تقوا دعوت می کند فقط توسط انسانهای با چنین خصوصیات می تواند تحقق پیدا نماید که اصل یک حکومت فراگیر که در نقطه اول ذکری از آن رفت هم همین باید باشد تا موفق گردیم. صداقت موفقیت ما را در سطح ملی و بین المللی تضمین می نماید و این را باید اموخته باشیم.
8-"حکومت سر پرست با اراده ای متین و صادقانه نقش متبارز علم و دانش را در تحوالت تأثیر بر انگیز جامعه
درک نموده ،همان گونه که تکنولوجی عصر وسیله موثر در جنگ برای شان موفقیت آورد نه باید از اهمیت آن
در انکشاف و زمینه سازی رفاه و آسایش مردم چشم پوشی نمایند."
پوهاند صاحب محترم به حق که جمله بالایی تان لقب پوهاندی تان را تایید می نماید.
9-"فعالً ز هر دهانی صدای »همه شمول بودن« بر می آید، طالبان با حفظ شورای عالی مشورتی علمای دینی باید
فراگیری ملی و همه شمول بودن را از طریق فراهم ساختن شمول اهل فن و تخصص، مجرب، کاردان و نیک
نام هرقوم به طور عادالنه در ساختار دولت عملی نماید. و اموری که از عهده ای شریعت مداران، فقها و
فارغان مدارس دینی پوره نیست به کار داناان مسلکی و تحصیل یافته ای هر قوم محول گردانند. "
خداوند شما فرزند دلسوز و صادق کشور را با این مشوره تان خیر بدهد.
10-"از دو ما بدین سو مصروف شنیدن کتابی ام تحت عنوان "اندر راه خدا" نویسنده ای غیر مسلمان ، این کتاب خلاف باور های مروج که دین اسلام توسط خون ریزی و زور نیزه و
شمشی توسعه یافته با اسناد و شواهد موثق تآریخی به اثبات می رساند که توسعه ای نهضت برق آسای اسلام "سونامی اسلام"، در اوج قدرت دو امپراتوری شرقی روم "بزنتاین" و فارس بیشتربا مصلحت، مفاهمه و
دپلوماسی گسترش یافته"
علت عمده ان در پیغام است که در کتاب قران کریم درج بوده که خود این پیغام افکار مروج اجتماعی هر دو امپراطوری را در خود منحل نموده است.
11-"نه تنها با خشونت، جبر و استبداد، از حربه ای زور به حیث آخرین وسیله استفاده شده. "
مطالعات عمیقی که بنده از نگاه تاریخی و دینی و فلسفی در باره ادیان و مخصوصاٌ اسلام دارم جمله بالا را تایید می نماید.
12-"که متأسفانه نظام های تندرو اسلامی به شمول طالب با آن بیگانه اند. "
اگر چنین است که شما می فرمایید باید با این فرهنگ بزرگ فرهنگی که در اختیار داریم از حالت بیگانیگی خود را به حالت اشنایی اورده زیرا مفیدیت ان برای همهء جامعه بشری با منابع که در اختیار دارم و همه علاقمند ما هستند باید برسد. انشالله خواست خداوند باشد می شود.
یوسفِ گُم گشته بازآید به کنعان، غم مَخُور
کلبهٔ احزان شَوَد روزی گلستان، غم مخور
ای دل غمدیده، حالت بِه شود، دل بَد مکن
وین سرِ شوریده باز آید به سامان غم مخور
گر بهارِ عمر باشد باز بر تختِ چمن
چتر گل در سر کَشی، ای مرغِ خوشخوان غم مخور
دورِ گردون گر دو روزی بر مرادِ ما نرفت
دائماً یکسان نباشد حالِ دوران غم مخور
هان مَشو نومید چون واقِف نِه‌ای از سِرِّ غیب
باشد اندر پرده بازیهایِ پنهان غم مخور
ای دل اَر سیلِ فنا بنیادِ هستی بَر کَنَد
چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور
در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم
سرزنشها گر کُنَد خارِ مُغیلان غم مخور
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست، کان را نیست پایان، غم مخور
حال ما در فِرقت جانان و اِبرامِ رقیب
جمله می‌داند خدایِ حالْ گردان غم مخور
حافظا در کُنجِ فقر و خلوتِ شبهایِ تار
تا بُوَد وِردَت دعا و درسِ قرآن غم مخور
