معظم جناب عباسی صاحب!
ممنونم از مطالب نهایت ارزنده شما که در حساسترین لحظات نیازمندی آن برای افغانستان عزیز در مورد "همه شمول" نوشتید. افغانستان عزیز در تنوعی از بحرانات متعدد ملی و بین اامللی بسر میبرد، متاسفانه دشنمان داخلی و بیرونی افغانستان هریک نسخه های خودر را که حافظ منافع حلقات معین ایشان باشند پیشکش میکنند، طرح "همه شمول" کنونی هم یکی از شعارهای هدفمند دشنمان داخلی و بیرونی افغانستاناست. در عین زمان باید عرض نمایم که رد شعارهای "همه شمول" مخالفین بدان معنی نیست که بر انارشیزم و جهالت جاری امارت "اسلامی" طالبان تحت نظر استخباراتهای اجنی و رقابتهای مشهود آن مهر صحت ګذاشته شود. طالبان و مخالفین آنها افزار جنگ دشمنان افغانستان هستند، شعارهای کنونی دینی طالبان و فریادهای تعادل حضور اقوام مخالفین آن در یک دولت روپوش ادامه یکتازی تصاحب قدرت در اکشور است. مشکل اساسی که دراینست که افغانستان عزیز در نتیجه جنگهای دشمنانش چنان پارچه پارچه گردیده است، که جنگاوران وابسته با استخبارات بیرونی دشمنان افغانستان جای ساختار عنعنوی قبل از جنگ را گرفته است. این حلقات و تنظیمهای زاده جنگ بهیچ وجه مصلح نییتنپ، تا در یک ساختار واحد "همه شمول" که اکنون طرفین خود آنان شعار میدهند عملی نیست. در طی پنج دهه جنگ در افغانستان تجارب کافی عدم تطبیق "همه شمول" وجود دارد. شعارهای طالبان و مخالفین ایشان در دولت "همه شمول" دلخواه این حلقات نمی توانند صلح و ثبات را در کشور تأمین نمایند.
اساسأ برای "همه شمول" مقیاس و میثاق وجود ندارد که مورد قناعت طرفین در چنگ قدذت باشد، طالبان و مخالفین آن هریک از دیدگاه راسیزم خود تعریف جداتگانه خود را از دولت "همه شمول" بدون وجوه مشترک ملی را شعار میدهند. یگانه راه حل صلح و ثبات در افغانستان سهم مردم صلح دوست افغانستان در یک اداره مسلکی ثالث البخیر در دوره گذار با صلح و ثبات در افغانستان است، که طرفین جنگاوران داخلی و حمایتگران بیرونی ایشان با طرح ثالث بالخیر بیطرف مسلکی تن در بدهند، تا زمینه انتخابات سالم در فضای صلح و ثبات در کشور میسر گردد. تشکر
