جناب الله محمد خان!
صحتمند باشید. من از مدت ها تصمیم گرفته بودم که با شما مکالمه صورت نگیرد. آخر من نام شما را ذکر نکرده بودم. انسان امروز، از یک دانشمند نقل قول می کند. "کارل رایموند پوپر" یک فیلسوف و تحلیلگر مسائل سیاسی - اجتماعی "اتریشی - انگلیسی" نویسندۀ آثار مهم چون "جامعۀ باز و دشمنان آن" در دو جلد،، تفکر منطقی و انتقادی، "هیستوریسیزم" و غیره. همین اکنون در کلیفورنیا، برای آثار او پس از مرگش، چنان "آرشیفی" را ساخته اند تا در برابر توفان و آتش سوزی، محفوظ بماند. از او نقل نشده بود، که مانع نظرات دیگران شود. انتقاد و یا اعتراض او در آنجهت بوده است، که راه به تحلیل فلسفی را دشوار نسازد. رهنمود این این حقیقت بوده است، که هر یک ما "پیشداوری ها" را در ذهن خود داریم. توصیۀ او این بوده است، که باید خود ما تلاش کنیم تا ثابت بسازیم، که تا چه حد در پیشداوری ما، حق بجانب هستیم او هم چنان گفته است، که "ما نمی دانیم، بلکه حدس می زنیم. او هم چنان برین عقیده بوده است، که یک تیئوری را" تصدیق" (ratification نه، بلکه همواره در پی جستجوی غلطی (falsification) یا تحریف آن بود. به عبارت دیگر باید پذیرفت که یک تیئوری می تواند غلط باشد اما غلطی را باید دریافت. یعنی هموارۀ در پی دریافت فکت ها و حقایقی بود که می تواند، غلط باشد و تصدیق" ما را نا آگاهانه به گمراهی می برد. در مورد تعریف یک مفهوم گفته است، که تعریف نتیجه بدست نمی دهد. فقط وضع موجود را مشاهده می کند. امید است، تا کسی در مورد حرفهای تان چیزی نه گفته باشد، از پاچۀ کس بیمورد حمله نکنید. و السلام. یوسفی.
