برادر نهایت محترم لالپوروال صاحب سلام و احترامات بنده را بپذیرید. از مضمونیکه در باره اشعار و نوشته های تحقیقی من نګاشته اید بی نهایت ممنونم. در حقیقت مضمون شما نه تنها دفاع از نوشته ها و تحقیقات ناچیز اینجانب بوده بلکه، در حقیقت، دفاع از پرنسیپ انتقاد و انتقاد نمودن بوده است. بنده، بدون خودستایی، از آوان جوانی، مخالف افسانه نګاری، بالخصوص، در باره تاریخ نګاری کشور خود بوده ام؛ که متأسفانه اکثریت مطلق منورین و نویسنده های ما به سرودن و تکرار نمودن آن عادت ورزیده اند. وقتی کسی در مقابل و یا درباره این افسانه ها سوالی مطرح می کند از طرف این و آن به این و آن اسم متهم میشوند. یکی از عللی که سبب سلب جرأت منورین و نویسنده های ما شده است همین برخورد خصمانه بوده است. بنده، مانند شما و سایر افغانها، به قربانی ها، سربازی ها و جنګ های آزادی هم میهنانم افتخار میورزم. منورین ما، اګرچه به مقایسه کشورهای دیګر تعداد شان کم و حتی اندک بوده اند، در مقابل استبداد وقت سینه های خودرا سپر توپ و مرمی نموده اند. جانبازی های آنها را اګر منکر شویم؛ کور حقیقت میشویم. ولی در باره مشروطه خواهان و مرام آنها و حتی یک شعر و یک مضمون آنها حق سوال نمودن را نداریم؟ چندی قبل، در همین ویب سایت، در باره مشروطیت در افغانستان، یکی دومضمون را نګاشتم ولی هیچ کسی اندک ترین ایرادی، برآنها، نګرفت. اګر مضامین بنده، در باره مشروطیت، قابل ایراد نبوده اند، پس مضامینی که فعلاً در سایت افغان جرمن به نشر سپرده میشوند بی اساس و غیر مستند و متکی بر افسانه نګاری اند.
ضمناً اینکه مضامین بنده را،در باره احادیث، خوانده و تایید نموده اید جهان سپاس. بنده در این مورد درون قلبم یک ګیلایه داشتم و ګاه ګاهی فکر میکردم که شاید کسی آن مضامین بنده را ارزش خواندن و مطالعه نمودن، چه رسد به نقد نمودن و یا تاییدنمودن، را نه داده باشد. چه هیچ کسی در باره آن مضامین هیچ سطری نه نګاشتند. اینکه شما آن مضامین را خوانده و ستایش و تایید نموده اید از جناب شما نهایت متشکرم. شما بسلامت باشید.
