جناب محترم لالپوروال!
سلام و احترام حضور تان تقدیم می دارم. به احترام اینکه به چند سطر نوشتۀ اینجانب توجه کرده اید، تشکر می کنم. فرا گرفتن تحصیل و دریافت درجۀ اکادمیک مانند کدام بیمه نیست، که به رضایت و خوشی هرکس انسان، جواب داشته باشد. من به نظر شما و هم به نظر آزاد هرکس احترام دارم. متمایل نیستم که در موضوعات "آیدیالوژیکی" با کسی بحث کنم. فیلسوفان معروف جهان، هر گونه آیدیالوژی را "وعده های میان خالی نامیده اند. از جانب دیگر در طول عمرم خودم را با دیوان های شاعران چون اقبال، بیدل، مولانا، سعدی و غیره مصروف نه ساخته ام. و بنابر فرمودۀ خانم "ماری فًن ایبنر ایشنبخ" که گفته است: "وقتی انسان از هیچ چیز خبر نیست، مجبور است همه چیز را بپذیرد." این درست است، که تا جائی که بیاد دارم، تقریباً از دهۀ هفتاد به این طرف این اصطلاح "جهان سوم" شنیده شده است، اما آنرا که بعضاً در صف "تیئوری سه جهان" ذکر می کنند، دیگران نمی پذیرند. به جای آن اکثراً کشورهای رو به انکشاف می نامند. وقتی تیئوریسن معروف قرن بیست، می گوید که: («جایگزینی سرمایداری – سوسیالیزم، هیچ جایگزینی حقیقی نیست. اینها عین برادران استند با کلاهک های غیر مساوی») ("هنا آرینت"). در جای دیگر همین تیئوریسن سیاسی و فیلسوف معروف و متفکر قرن بیست گفته است که: "جهان سوم یک واقعیت نیستت، بلکه یک آیدیالوژی است." چون کلمۀ "ریالتی" را امریکائی ها به مفهوم "حقیقت" یاد می کنند، بناءً اجازه دهید که متن اصلی نقل قول را که یاد شده است، بزبان انگلیسی خدمت شما تقدیم دارم: (Hannah Arendt)(„The third world is not a reality, but an ideology."). اینکه یک نظر را می پذیرید و یا رد می کنید، اختیار خود شماست. اما آنچه را که شما می پذیرید، نه باید انتظار داشته باشید که دیگران هم از شما اطاعت کند. با احترام، یوسفی از آلمان.
