عرض حالی عاجزانه خدمت محترم آقای قیس کبیر،
1_ با کمال محبت از اعتمادی که نسبت به من ابراز داشتید، تشکر می کنم. امید به ادامه همان اعتماد جوانمندانه، سخنانی را که در ذیل می آیند هم، من حیث و به عنوان حقایقی که از زبان یک انسان، که مورد اعتماد است، صحه بگذارید.
2_ درست چند روز بعد از آنکه پیشنهاد من در باب تشکیل کانونی برای تدوین لغتنامه ای در پورتال با کیفیت افغانستان آزاد - آزاد افغانستان به نشر رسید، و نوشته محترم معروفی صاحب، که آن پیشنهاد را نیک خوانده اجابت نموده و لبیک گفته بودند، من و شما یک صحبت تلفونی داشتیم. امید آن صحبت با همه جزئیات فراموش نشده باشد!
می خواستم -اگر فراموش نشده باشد، که باآن حافظه نیرومند و دریابنده، بعید به نظر می رسد - با تمکین از شما عزیز خواهش کنم، که در برابر حس حقیقت طلبی، و حق گویی، تنها همینقدر بگویید، که آن کس که طی آن صحبت گفت: "اگر این پیشنهاد را از طریق ما نشر می کردید، تا حال مراتب کار لغتنامه آغاز می یافت."، چه کسی بود؟ هرچند حس تجلیل نفس بسیار قویتر از آن است، که کسی راستی ای را که به نفع وی نباشد، بر زبان بیاورد!
3_ بخشی از دلیل اینکه چرا نخواستم در ابتدا در تهیه لغت نامه ، البته بعد از اینکه شما کار را آغاز کردید، با شما همکاری کنم، در نوشته متین و مستدل خانم محترم "ملالی موسی نظام" آمده است؛ که کاملا"حقیقت دارد؛ و بجا فرموده اند. بخش دوم را می توانید در واتساپ خود، آنجا که من قطع همکاری دو - سه ماهه خویش را با شما اعلام کردم، بشنوید؛ اگر فراموش نموده باشد! من نشر آن را اخلاقا" کار شایسته نمی دانم، ورنه اینکار را می کردم!
4_ ولی ضمنا" دلیل آن را با ابراز این مطلب که آیا شما واقعا" همه مطالبی را که در باره کلمات" تغیر (taghayur) و تغییر)(taghiir) نوشته اید، از اندوخته ها و از مطالعات و از ذهن خود نوشته اید، یا در این کاراز منبع یا منابع دیگری هم استفاده شده است؟ اجازه بدهید از جناب شما سوالی کنم: آیا شما در عمر تان گاهی آنهمه کتابیرا که به عنوان "مرجع"در تایید تعریف آن کلمات یاد نموده اید، دیده و برای یک لحظه هم در دست گرفته اید؟ ازخواندن آنها که حرفی به میان آوردن ابله گی من را نشان خواهد داد.
5-
بحث بر سر این نیست که کسی بی نیاز از منابع دیگر است.اعتراض من این بود که وقتی مخالف زبان یا کس و کسانی هستیم و از آنها به شدت انتقاد می کنیم ، اصولا" نه باید از کار های آن ها، که مورد قبول ما نیست، استفاده کنیم - آنهم بدون ذکر منبع، که دزدی محسوب می گردد -و اگر کارهای شان را با ارزش تلقی می کنیم و قابل استفاده می دانیم، پس باید دست از بدگویی آن ها بر داریم و به زحمات شان، که در زمینه ترجمه و تالیف کتاب های بی شمارو تدوین لغتنامه هاکشیده اند،(با همه مخالفتهایی که در زمینه های دیگر با ایشان داریم) به دیده احترام بنگریم. حکم جمیع دانشمندان جهان (زنده و مرده) همین است
4_ خداوند همه ما را از "جنون عظمت طلبی و از مالیخولیایی سروری"،به قول "آیسخیلوس" نمایشنامه نویس یونانی قرن چهارم پیش از میلاد، در امان داشته باشد!
