يک قدم دیګر نادرست! حاکمیت طالبان در افغانستان با یک قدم منفی دیگری، درجهت منتفی ساختن حقوق طبعی و خدا دادی زنان در افغانستان گذاشت!
متاسفانه سیاست های استکبار، و روشهای غیر حقوقی و غیر شرعی مبنی تعهد پرداخت، سقف واحد امتیازات مادی زنان یعنی (معاش) ماهوار ، از اجیر تامدیر ومتخصص مبلغ ۵۰۰۰ افغانی، روش درست کار نیست!
، مسلم این است که زنان و سایر اقشار وسیع از جامعهٔ افغان دردناک ترین لحظات حیات اجتماعی خود به سر می برند. ایشان از حق کار ، تحصیل و زندګی در تحت حاکمیت قانون و زندګی با قواهد روشن مدنی و اسلامی در جامعه محروم ساخته شده أند و اینک با چنین یکسان سازی امروز یعنی ۵۰۰۰ هزار ماهوار برای تمام کتګوری های معلمین اناث ... ماهیت عصر خفتن در مراعات حقوق شهروندان و عصر خفتن در دولت داری را نیز ثابت میکند!
به یقین این یکسان سازی و محرومیت از نقش مثبت و فعال در جامعه، ظلم و قدمی دیگر بسوی ذلیل سازی، تحقیر و استبداد بیشتر علیه زنان قهرمان و زجر دیدهٔ ملت افغان میباشد و هست. این نوع اقدمات و کار کرد های طالبان موجبات اوجګیری مخالفت و قوت بیشتر مخالفت به ضد حاکمیت بی حد و حصر طالبان را مصممتر میسازد!
به این ترتیب آنچه طالبان به نمایش میګذارند و انجام میدهند، اضرار و تاوان اش راملتی افغان می پردازد و به دوش میکشد.
ملت افغان بعد از محروم ساختان زنان در تمام عرصه های بشری در جامعهٔ افغانی، محتاج سازی بیشتر شان و سوق دادن شان به استقامت فساد است.
بازګشت زن به جامعه، تعلیم، تحصیل ، کار و کسب مزد و معاش حلال، حق انسان جامعهٔ ما و مسلماً حق نیم پیکر جامعه، یعنی زن و دختر این ملت است!
مردم افغانستان ( ان شاء الله تعالی ) به این حق خویش رسیدنی أند!
مدافعان منافع ملی افغانستان این عمل طالبان را نکوهش و با تأثیرات معکوس ( کنترافرودکتیف) میداند.
پايان
د ص سعیدی
۱۴/۶/۲۰۲۴
