جناب محترم کاسی صاحب گرامی!
با عرض سلام و احترام به شما برادر و هموطن عزیز و مهربانم از ارسال مضمون فوق العاده جالب تان یک جهان تشکر که خاطرات بسیار زیاد را برای بنده عکس مضمون زنده ساخت که چند سطری در زمینه تحریر میدارم:
شما چندی قبل یک تبصره کوتاه در زمینه جهان سوم که کشورهای صنعتی انرا اختراع نموده اند به شکل انتقادی نوشته بودید که زیاد خوشم امد. شما در زمینه کاملاٌ حق به جانب بودید که می خواستم یک تبصره نمایم اما فرست مساعد نشد، زیرا خود بنده در اوایل که آلمان آمده بودم در بعضی جا ها می خواندم "نان برای جهان سومBrot für die dritte Welt". با بعضی دوستان که بحث می نمودم می گفتم باید پنجه و قاشق اینها را خرید و با آن غذا خورد ، عوض خوردن با دست تا جهان سوم نباشی. خلاصه از نظر روانشناسی با چنین یک تفهیم کشور های ما را به هر طرف بردند تا انکشاف نماید که نتیجه ان به همه ما معلوم است.
قسمیکه در عکس مشاهده می گردد به چنین حالت جهان سوم خطاب می گردید، زیرا کافی موتر ها ساخت کشور های صنعتی در سرک ها دیده نمی شد و به فروش نرسیده بود .
مردم با پای پیاده و یا بایسکل و در دهات بالای حیوانات برای رفع احتیاجات روزانه خویش مصروف زندگی بوده اند. یعنی پیاده روی بری صحت شان مفید بوده و از طرف دیگر از غم دود و صدای موتر شش و روان شان ارام بوده. قسمیکه در عکس مشاهده می گردد مردم لباس در جان داشته اند و از فقر لچ در سرک نمی گشتند و چون در حرکت بوده اند حتماٌ نان خوردن هم داشته اند. دو نفر پولیس هم نزدیک اسپ گادی با هم غرض نظم عامه حضور دارند.
برای همان مقدار وسایل نقلیه قسمیکه در عکس دیده می شود در جاده ترافیک هم فعال بوده و همه چیز با نظم و ارامش خاص خود پیش می رفت، اما همه انرا بنام جهان سوم و کشور های پس رفته با ایدی لوژی های و عقده های مختلف سر به نیست نمودند چی در اسیا و چی در افریقا یعنی این هم قسمتی از انکشاف اجتماعی تاریخ بشر باید به شمار رود. فقر اصلی انسان ها در عدم قناعت شان است.
در دهات و قصبات کشور حتی بهتر از حالت عکس مقاله نشر شده زندگی در جریان بوده است. بنده دیده بوده ام که دهقان و زمین دار با هم پهلو به پهلو کار روزانه شان را اجرا می نمودند و حتی از یک فامیل بوده اند. اینکه در بعضی موارد طور دیگری بوده باشد نا ممکن نبوده اما حالت عمومی نداشته است. مسلم که پیشرفت و ترقی چیزی خوبی است اما نه به آن قیمت که ما پراختیم و به ان هم نرسیدیم.
تا جاییکه به خاطرم می اید و خودم در خوردی انجا رفته ام در نزدیک همان عکس در پل باغ عمومی یک شفاخانه وجود داشت که مردم را مجانی تداوی می نمود.
قابل تذکر است که بنده اسم "کابل" را که در مقاله در کتبه های مختلف تاریخی از آن ذکر گردیده در تورات هم خوانده ام که سالیان قبل که از مطالعه ام گذشته است . قدامت تورات هم کم تر از سه چهار هزار سال نیست.
خلاصه در مقاله ارسالی شما محترم عکسی وجود دارد که پر است از خاطرات خوب . یک کشور فقط در یک فضای ارام می تواند. زنده و سلامت و خوش و ارام باشید.
جنس درد بی کسی کم نیست در بازار ما
گر شنیدن مایه دارد ناله سودا می کند
بیدل
