مکثی بر مقالۀ (چرا غبار از بیان حقایق در مورد قتل امیر حبیب الله طفره رفته است)
الیوم مقالۀ را تحت عنوان فوق الذکر به قلم یکی از نویسندگان و محققین بزرگ ویب سایت افغان جرمن مطالعه نمودم.
در یکی از پاراگراف های تحقیق، محقق، تحریر یافته است:«از قضاوت غبار بر می آید که اتهام وارده بر شجاع الدوله را بدون ارائه دلیل مشخص، مربوط به شایعات در کابل و جلال آباد دانسته و بر مبنای آن به اعتراف صریح (صغیر) اهمیت نمیدهد.»
توضیح این قلم:
شایعات عمومی در کابل و جلال آبد، سند بهتری است، نظر به روایت اعتراف یک شخص یعنی «صغیر» که سر خود را بر سر دار می بیند و خدا میداند که به کدام سرحد لت و کوب دیده است.
اندرین باب مثال زندۀ تاریخ حیات خود درا داریم و این مثال از زبان والاحضرت سردار صاحب محمد داؤد خان است که ناسیونالیست و مسلمان بزرگی بود.
سردار صاحب زمانی که ارادۀ آزاد شدن و اجازۀ رفتن سردار عبدالولی را به ایتالیه داد در مورد اعتراض یک عدۀ که گویا سردار ولی به جرائم خود اعترافات نموده، فرمود:« برادر اگر من و تو هم همچو جزا ها ها راببینیم، چارۀ جز اعتراف نداریم.» این توضیح سردار صاحب، بهترین مثال یک توجیه در جهان برای معترف ساختن یک شخص، در همچو حالت است.
خداوند باز محمد خان منگل را که یک شخص خیرخواه بود، اجر آخرت نصیب گرداناد، که جریان وضع رقت بار سردار ولی را به گوش داؤد خان شهید رساند.
غبار هم چنان در کتاب خود از اعتراف صریح شجاع الدوله در زمانیکه شجاع الدوله والی هرات بود، و غبار مسئول امور نشراتی و هم دوست نزدیک شجاع الدوله بود، به صراحت یاد آوری میکند.
لذا: روایت غبار از یکطرف به شایعا ت عمومی در کابل و جلال آباد «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیز ها» استوار است و از جانبی هم به اعتراف دوست و آمرش شجاع الدوله. استوار است.
نمیدانم چرا استاد، همچو حقایق آفتابی را طفره روی غبار میداند.
در پاراگراف دیگری از قول و روایت غبار در مورد «صغیر » نگاشته شده که ( صغیر توسط انگلیس ها، به سن ده سالگی از هند به هندوستان فرستاده شد، موصوف تحصیلات خود را در پوهنتون آکسفورد ختم نموده و کذا سند دوکتورای خود را از پوهنتون هایدالبرگ جرمنی بدست آورد. صغیر منسوب به یکز از خانواده های ثروتمند «بنارس» هندوستان بود.
همچو لیاقت تعالیم عالی صغیر ، شباهت به تعالیم عالی داکتر اقبال دارد، داکتر اقبال نیز سند دوکتورای خود را از پوهنتون هایدالبرگ جرمنی بدست آورده و بعداً سند دوکتورای افتخاری و حتی خطاب (سړ) را از انگلستان دریافت داشت.
از همچو انگلیس سازی ها که در مورد نادرخان بزرگ، نیز از آن کار گرفته شده که گویا صغیر در شکم مادر انگلیس بوده و انگلیس همچو طفل ده ساله را بهترین طفل در جهان برای جاسوسی خود انتخاب نموده است با منطق و عقل سلیم مطابقت ندارد.
ثانیاً اینکه همچو شخصی با همچو ذکاوت و سرشار و نیوغ و به حیث وارث یک خانوادۀ ثروتمند بنارس چه مجبوریت داشت که در برابر صد هزار پوند، با حیات خود بازی کند و مرتکب قتل حبیب الله خان گردد؟
این خیال است و محال است و جنون
ذهن شکاک این قلم، به همچو افسانه سازی ها کوچکترین اعتقادی ندارد، نمیدانم چرا استاد و شاغلی سیستانی با داشتن سند دوکتورا از جرمنی و دیگری به حیث کاندید اکادمسین به همچو قصه های ملا نصردینی، اعتقاد دارند و بدان تمسک میورزند؟
در پاراگراف سوم هم به ارتباط اراده کشتن اتاتورک و سؤال قضات از صغیر تحریر یافته است:«قضات علت ترجیح او را در انتخاب چنین وظیفۀ پرسان کردند و صغیر جواب داد ( به جهتی که من قبلاً چنین سوء قصد را کامیابانه در کشتن حبیب الله خان، انجام داده ام.)
واه واه به همچو جواب احمقانه!
قابل تذکر است که شاغلی فواد ارسلا در مضمون چند روز قبل خود قاتل اصلی را شخصی به نام «حیدر» معرفی میکند نه شخص صغیر. که این قلم به ارتباط مضمون شاغلی ارسلا، مضمونی نگاشتم که در این ویب سایت وزین بدست نشر رسید، اشتباه من در آن مضمون در قسمت ساگر فواد ارسلا، تعبیر دری آن به ساغر بود، نه صغیر.
اینکه چرا تخلص این این آدم صغیر است نه ساغر، باید کمی تحقیق به عمل آید، انتخاب تخلص صغیر به معنی کوچک، چندان منطقی به نظر نمیرسد.
به هر صورت آنچه در نوشتهای محققین افغان جرمن ملاحظه نمیگردد، همین حیدر نام و توضیح هویت کامل اوست.
