پس از تقدیم سلام و احترامات قلبی خدمت همه,
با استفادهٔ مثبت از وقت, مکث مختصری را ارئه می دارم, در ارتباط "کانفلیکت تاریخنگاران محترم ما" که آنرا آغازگر یک بحث اجتماعی نیک, مثمر و مفید پنداشته, چنین به بحث می آغازم:
مطالعات دقیق متون اظهارات تاریخنگاران محترم ما به مشاهده می رساند, که یک کنفلیکتی در میان اظهارات تاریخنگاران محترم ما در جریان است, که میتوان آنرا از دیدگاهٔ علمی کنفلیکت شناسی "کنفلیکت تاریخنگاران" خواند!
به نظر من ضعیف, جهت تشخیص دقیق و علمی این کنفلیکت, با حفظ احترام به تاریخنگاران محترم ما, باید وارد جزئیات این کنفلیکت شده, راه های حل علمی این کنفلیکت را سراغیاب گردیم:
در قدم نخست, در راهٔ "تشخیص این کنفلیکت", پس از مطالعهٔ دقیق اظهارات اخیر تاریخنگاران محترم ما متوجه شده می توانیم, که بدون شک, کیفیت مضامین و طرز تحلیل علمی در ماستتون و شیوهٔ تاریخنگاری جناب محترم عبدالباری جهانی از یک درخشش علمی و کیفیت والائی برخوردار می باشد, که نه تنها اینکه قابل ستایش فراوان می باشد, بلکه برای خواننده گان و بلخصوص برای نسل جوان, نویدبخش یک "تاریخنگاری علمی-حرفوی" نیز محسوب گردیده می تواند که مژدهٔ "تاریخ نویسی و یا تاریخنگاری علمی-حرفوی" را نیز در بغل دارد!
هر گاه جهت ریشه یابی این "کنفلیکت تاریخنگاران محترم ما" از دریچهٔ "تشخیص علمی کنفلیکت ها" وارد صحنه گردیم, البته پس از مطالعات دقیق اظهارات "تاریخنگاران محترم ما" , اقلا در پنج شش دههٔ اخیر, تاکید میدارم: پس از مطالعات دقیق اظهارات "تاریخنگاران محترم ما در پنج شش دههٔ اخیر", شاید به این نتیجهٔ دقیق علمی دستیابی پیدا کنیم, که تا چه حد, یعنی به کدام اندازه, "تاریخنگاری ایدئولوژیک" و نیز "تاریخنویسی های به اصطلاح عقده مندانه" در فضای تاریخنگاری در افغانستان عزیز ما "کنفلیکتزا" بوده اند و چگونه درگیر تنافضات زیادی نیز بوده اند!
بدون شک که تاریخ یک علم است و تاریخنگاری را نیز یک حرفه:
نخست باید متوجهٔ این باریکی علمی شویم, که کیفیت تاریخ نویسی علمی را هیچگاهی کمیت متون و کثرت صفحات تعین نموده نمی توانند, بلکه این بازتاب دقیق و علمی واقعیت هاست, که کیفیت متون تاریخنگاری را تعین می کند!
بدون شک که هر تاریخنگاری حق داشتن آرزو ها و امیال شخصی خودش را دارد, اما این موضوع هیچ نوع ربطی با "تاریخ, تاریخ نویسی علمی و شیوه ها و میتود های دقیق علمی تاریخنگاری علمی" ندارد; زیرا میل و آرزو چیز های دیگر و "علم تاریخ" چیزی دیگری است!
قسمیکه به مشاهده می رسد, برخی از تاریخنگاران و یا برخی از تاریخ نویسان محترم ما چه در گذشته و چه هم در حالت حال, دچار تکلیف یک نوع "تاریخنگاری ایدئولوژیک" قرار داشته اند و قرار دارند; سوال در این رابطه این است, که آیا این برخی از تاریخنگاران محترم ما "آگاهانه و یا نا آگاهانه" دچار تکلیف "تاریخ نگاری ایدئولوژیک" گردیده اند؟
ادامه دارد.
و من الله التوفیق
با تقدیم احترامات فائقه
حسیب الله
