Ariana Afghanistan Online

بنابر مقاومت مسلحانه درکشور قوای اشغال خارج ساخته شده است؟

درطی پنج دهه اخیردرافغانستان جنگهای بیگانگان، در نتیجه رقابتهای بین المللی و منطقوی، بشکل نیابتی آن توسط پاکستان، ایران، ترکیه وعربستان با استفاده از افغانها بحیث مواد سوخت جنگ با هردوطرف منازعه برای ویرانی کشور بپیش برده شده است.  

با موجودیت هزاران سند انکارناپذیر درباره ورود و خروج تجاوز قوتهای نظامی خارجی برحریم مقدس افغانستان، حقایق جنگ و عملکرد دولتها بوضاحت نشان دهنده آنست، که درهنگام حضور قوای نظامی متجاوز خارجی حکومت مستقل قانونی و ملی در کشور وجود نداشته است.  قوتهای نظامی خارجی  درافغانستان بزور اسلحه با تانک، توپ، و طیارات غول پیکر جنگی بنابر تصامیم دولتهای مقتدر شان بکمک اجبران داخلی برای پیشبرد اهداف خود وارد افغانستان گردیده آنان را حمایت کرده اند.

زلمی خلیلزاد نماینده با صلاحیت ایالات متحده امریکا در امور افغانستان بارها با صراحت اظهار داشته که قوای نظامی امریکا و ناتو براساس تصمیم دولت افغانستان با این کشور نیامده است، خروج آن از افغانستان نیز با خود امربکا و ناتو تعلق دارد. امربکا و ناتو با اجازه هیچکس درمورد قوایش نیاز ندارد.   

حلقات راسیستهای چپ و راست ایتنیکی و مذهبی درافغانستان، درمورد حواث جنگهای پنج دهه اخیر درکشور، درباره ورود و خروج تجاوزات قوتهای نظامی خارجی برای فریب  مردم مظلوم و بیدفاع افغانستان با تبلیغات بی اساس عادت کرده اند. مبلغین راسیزم برای دفاعیه های بی اساس تبلیغات جعلی خود را مبنی بر تراوشات ذهنی رهبران منحرف چپ، راست اعم از رهبران تنظمهای "جهادی"و طالبان، این تفاله های استخبارات خارجی همانند پهلوانان خیالی درافغانستان پهلوانان خیالی اند، سالهاست برای گمراهی اذهان عامه  مردم میهن ما تبلیغات جنگهای بیگانگان و ویرانی افغانستان را بدون اسناد و واقعیتهای عینی  جنگ بنام "جهاد"، فتح، با استفاده از روشهای های لاف و پتاق درپیش  گرفته اند.

جنگ درافغانستان در طی پنج دهه اخیر درنتیجه ادامه جنگهای نیابتی دشمنان کشور بحمایت مستقیم خارجیها پنج بار رژیمهای را در کشور تغییر، خارجیها هر پنج بار  حکمرانان گماشته خود را در کشور بر ارکه  قدرت توظیف نمودند، بیش از چهار دهه میگذرد که جنگ و خونریزی درافغانستان بحمایت ادامه دارد.    

۱-  درهنگام ورود قوای نظامی اتحاد شوروی طی سالهای ۱۹۸۰میلادی درافغانستان، ببرک کارمل "رهبر" دولت چپ سوار تانکهای شوروی مدعی بود که قوای نظامی دوستان شوروی ما برای "کمک" انترنالیستی با مردم  کشور به افغانستان آمده اند.

تصمیم خروج قوای نظامی اتحاد شوروی ازافغانستان بعد از ده سال جنگ ومقابله با امریکا، غرب و اعراب بکمک پاکستان، ایران، و ترکیه و چین درافغانستان نیز براساس تفاهمات رهبران وقت شوروی و امریکا مخائیل گرباچوف، رونالد ریکن صورت گرفته است. اثرات "جهاد"، و موقف رهبران تنظیم های "جهادی" افغان درمعادله جنگ و خروج قوای نظامی اتحاد شوروی ازافغانستان در عصه بین المللی آنقدر ضعیف و بی حساب بودند، که درطول چهار سال مذاکرات دولت وقت افغانستان با پاکستان در ژنیو هیچ نماینده از تنظیمهای "جهاد" افغان مقیم پاکستان و ایران حضور نداشتند.

بعد از خروج قوای نظامی اتحاد شوروی طی دو سال ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹۰ میلادی   ازافغانستان درجبهات جنگهای جلال آباد اردو مستقیمأ اردو نظامی پاکستان بجز چند دسته کوچی که با مواشی باربری شترها، خرها خود را برای انتقال چور اموال مردم و غنایم جنگی با خود آورده بودند، قوتهای نظامی اردو پاکستانی با توپخانه  صقیل شان با قوتهای مسلح مستقل آبدیده جنگ افغانستان در جنگ جلال آباد با دشمن میجنگیدند.   

۲-  براساس امضا توافق مواد معاهده صلح ژنیو ماه اپریل ۱۹۸۸میلادی در بین افغانستان-پاکستان با تظمین جانب امریکا واتحاد شوروی تحت نظر سازمان ملل متحد،  قوای نظامی اتحاد شوروی ازافغانستان خارج گردید، قوماندانان واقعی مجاهدین افغان، با افغانان مصلح جنگ و خوریزی را درافغانستان حرام اعلان کردند. در بهار ۱۹۹۲میلادی مردم افغانستان درحالیکه انتظار ورود حکومت بیطرف را درافغانستان داشتند، دولت وقت در کشور با تمامی قوتهای مسلح افغانستان امر آتش قطعی  را داده بود، همه سلاحهای تقیل در سلاحکوتها، وسایط وماشینهای محاربوی را پارک، امر ممنوعیت پروازهای طیارات جنگی قوایی مجهز هوایی افغانستان را صادر نموده بودند. دولت داکتر نجیب الله همه آمادگی لازم را انتقال مسالمت امیز قدرت سیاسی با حکومت مؤقت بیطرف را گرفته بودند. مگر رهبران تنظیمهای "جهادی" با اشاره دشمنان کشور از فیصله های صلح اطاعت نکردند، درحالیکه از طرف قوتهای مسلح کشورهیچگونه مقاومت مسلحانه در برابر تنظیمهای "جهادی"  وجود نداشت، شرارت پیشه گان و غارتگران  تنظمیهای "جهادی" بمجرد ورود، باچپاولگری ادامه دادند، که تمامی جنایات رهبران تنظیمهای "جهادی" معلوم است.

۳- ورود بار نخست طالبان درافغانستان درخزان ۱۹۹۵میلادی در قندهار توسط پاکستان با اشتراک نصرالله بابر وزیر داخله حکومت بیظیر بهوتو صورت گرفته است. طالبان در روز ۲۶ سپتمبر ۱۹۹۶ وارد کابل شدند، دراولین اقدام نصرالله بابر وزیر داخله حکومت بیظیر بهوتو داکتر نجیب الله و برادرش را بقتل رساندند، طالبان اجساد مرده را با پایه ترافیک در چاراهی آریانا حلق آویز نمودند. حکومت برهان الدین ربانی تمام سلاحهای و مهمات قوای مسلح کشور را بشمال کشور بدره پنجشیر انتقال داده بودند، حتی اثاثیه ارگ شاهی را نیز باخود برده بودند ارگ خالی به نصرالله و ملاربانی رها کرده بودند. طالبان با اشتراک القاعده تحت نظر استخبارات نظامی آی. اس. آی. تا حمله قوای نظامی امریکا-ناتو از افغانستان بحیث محل مصؤن تریننگ جنگجویان القاعده استفاده نمودند. در جریان   حمله قوای نظامی امریکا-ناتو در افغانستان، مشاورین استخبارات نظامی آی. اس. آی. پاکستانجنگجویان القاعده و قوماندان طالبان از صحنه های جنگ مصؤن خارج گردید. هدایات مکرر برهان الدین ربانی با قوماندان جمعیت "اسلامی" که همرکاب حمله قوای نظامی امریکا-ناتو درافغانستان بودند که برادران "مجاهد" عرب با مصؤون انتقال شود.

قوماندان جمعیت "اسلامی" و ملیشه های گلمجم عبدالرشید دوستم در صفوف طالبان صرف دهاقین تهی دست را که برای بدست آوردن یک لقمه نان با لشکر جنگجویان طالب پیوسته بودند، بنابر صبغه تعصبات قومی همه آنانرا بقتل عام رساندند.

 غربیها با آنکه در پروسه استفاده از وسایل افراطیون مذهبی "اسلامی" در جنگ مقابله با دشمنان خود در جنگهای شرقمیانه سابقه طولانی تجارب را هم دارند، مگر استفاده از وسایل افراطیون مذهبی "اسلامی" مانند طالبان تحت نظر پاکستان در جنگ یک پروسه مغلق است. نگهداری وسایل افراطیون مذهبی حیثت نگهداری مار را دارد. از امکان بدور نیست که مار گاهی هم صاحب خود را میگزند، زهر پاشی میکند. امریکا وغرب این تجربه ناکام را در مورد نقش اسامه بن الادن و القاعده بچشم سردیدند. لاف و پوف "جهاد"، فتح طالبان و مبلغین آنها عده از سران آنها را کنار بگذارید.

انتقال قواندانان طالبان بعد از سرنکونی حکمرانی ایشان از افغانستان به زندان گوانتانامو جزیره کیوبا، مرکز تربیتی زندان میدان هوایی بگرام کابل از یکطرف بهانه ادامه جنگ و خونریزی درافغانستان بود، از جانب دیگر امریکا و غرب با درس تلخ که از نقش اسامه بن الادن و القاعده  گرفته بودند، برای تجدید تربیت طالبان صورت گرفته است. تا طالبان درآینده رسوایی های حکمرانی دور اول خود را تکرار نکنند، مشکل اساسی مرفوع شود. نقش رهبری پاکستان تحت نظر امریکا بتوانند درانسجام شورای کویته، ادغام افراد گروه مولوی محمدنبی محمدی، با افراد گروهی جلال الدین حقانی، پیشبرد امور دفتر قطر  را در نظر داشتند، یک پروسه کاملأ رهبری شده است.

۴- دوره بیست ساله حکمرانی حامد کرزی و اشرف غنی با حضور قوای نظامی امریکا و ناتو در افغانستان، بدون شک از بی پرده ترین رسوایی های تاریخ درجهان، فاسدترین دوره نوع دولتداری درافغانستان با میلبونها اسناد انکار ناپذیر بشمار میرود در تمامی عرصه های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی در افغانستان موجود است.

کثافات مستند دوره بیست ساله حکمرانی حامد کرزی و اشرف غنی درحضور قوای نظامی امریکاو ناتو بنام دیموکراسی آنقدر، رسوا، وسیع و گندیده است که شرح تفصلی آن در کتب، فلمهای ویدویی و سینمایی موجود است، نیاز با تحریر دواره آن نیست.    

 ۵- ورود مجدد طالبان در روز پانزدهم ماه اگست ۲۰۲۱میلادی درافغانستان، تبلیغات مذاکرات "صلح" ، "دولت" مخلوع افغانستان با طالبان در دوحه،  "جهاد"، "شکست امریکا" و "فتح" افغانستان توسط طالبان افسانهای استخباراتی است، که با پلان رقابتی امریکا و کشورهای غربی درآسیا مرکزی مرتبط است.    

رهبران تنظمهای "جهادی" و طالبان میگویند که قشون سرخ اتحاد شوروی، قوای نظامی امریکا و ناتو را شکست داده است، برهان الدین ربانی یکی از رهبران تنظیم چور وچپاول      درافغانستان هنوز یک قدم فراتر رفت، ادعا نمود که دیوار برلین را هم ما چپه کردیم.

نه خیر آقایان!

متجاوزین نظامی خارجی با دستهای گل درافغانستان نیامده بودند. ورود و خروج قوتهای نظامی خارجی درافغانستان بنابر تصامیم خارجیها صورت گرفته است. تبلیغات "جهاد"،   "دیموکراسی،  "شکست"، "مقاومت"، "فتح" وغیره القاب تصادفی نیست، این القاب روی پوش جنگ استخباراتی بیگانه اند که توسط مبلغین آن صورت میگیرد.

قوتها نظامی خارجی درافغانستان این روشها را برای تطبیق اهداف شان، نفوذ و استحکام عمال ایشان بکار می برند. قوای نظامی خارجی بکمک اجیران داخلی شان از افغانستان بحیث سرزمین بیصاحب برای مقابله جنگ از جغرافیای افغانستان بحیث میدان جنگ کار گرفته است. خارجیها تا هنوزهم جنگ و رقابت خود را درکشورما خانمه نداده اند، آنان اکنون جنگ و خونریزی درافغانستان را درتحت طالب ومخالفین طالب ادامه میدهند.