محترم تره‌کی صاحب،
نوشتهٔ پُر‌محتوای شما تحت عنوان «کنفرانس چهارم دوحه: کابلوف چه می‌خواهد؟» را با علاقه‌مندی فراوان مطالعه کردم. همان‌گونه که شما دقیقاً اشاره فرموده‌اید، روسیه امروز بار دیگر در تلاش احیای امپراتوری از دست‌رفتهٔ خود است و می‌کوشد افغانستان را به‌گونه‌ای مجدد در حوزهٔ نفوذ سیاسی و استراتژیک خود قرار دهد.
در این میان، سؤالی که ذهن بسیاری را مشغول ساخته این است که:
ايا به‌نظر شما، اعضای پیشین حزب دموکراتیک خلق افغانستان (ح.د.خ.ا)، که هنوز هم از لحاظ رسانه‌ای فعال‌تر از دیگر جناح‌ها هستند، می‌توانند بار دیگر مورد اعتماد و اتکای روسیه قرار گیرند؟
اين در حالی‌ست که پس از سقوط دولت کمونیستی در افغانستان:
بسیاری از اعضای این حزب به کشورهای غربی پناهنده شده و شمار قابل توجهی از آن‌ها، به دلیل تجربهٔ سازمانی و امنیتی، در نهادهای استخباراتی غربی جذب گردیدند؛و طى ۲۰ سال اشغال افغانستان توسط آمریکا و ناتو، عده‌ای از آن‌ها در سطوح بلند دولتی در حکومت‌های دست‌نشاندهٔ حامد کرزی و محمد اشرف غنی ایفای وظیفه نمودند.
با در نظر داشتن این سابقه، آیا از دیدگاه روسیه، چنین افرادی می‌توانند دوباره به‌عنوان أفراد قابل اعتماد به روسيه در سیاست آیندهٔ افغانستان تلقی شوند؟ یا اینکه روسیه به‌دنبال چهره‌ها و ساختارهای نوینی خواهد بود که از وابستگی به غرب مبرا باشند؟
منتظر شنیدن تحلیل ارزشمند شما در این زمینه هستم.
با احترام
ع وح
| 
